متن عربی

408- وَ قَالَ (عليه السلام): لِعَمَّارِ بْنِ ياسِرٍ وَ قَدْ سَمِعَهُ يرَاجِعُ الْمُغِيرَةَ بْنَ شُعْبَةَ کلَاماً :دَعْهُ يا عَمَّارُ فَإِنَّهُ لَمْ يأْخُذْ مِنَ الدِّينِ إِلَّا مَا قَارَبَهُ مِنَ الدُّنْيا وَ عَلَى عَمْدٍ لَبَسَ عَلَى نَفْسِهِ لِيجْعَلَ الشُّبُهَاتِ عَاذِراً لِسَقَطَاتِهِ.

متن فارسی

اميرالمومنين (عليه السلام) به عمار بن ياسر (در حالى که همانا از او شنيد که سخنى را در پاسخ مغيره بن شعبه بر زبان مى راند و با او به بحث مى پرداخت) فرمود:  اى عمار، او را به خود واگذار، که او از دين جز آنچه که او را به دنيا نزديک سازد، نگرفته است. و به عمد و قصد خود را در شبهه وارد ساخته تا شبهه ها را موجب عذرى براى لغزشها و اشتباهات خود قرار دهد.