متن عربی

59.و من کتاب له (علیه السلام) إلی الأسود بن قطبة صاحب جند حلوان :
أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ الْوَالِيَ إِذَا اخْتَلَفَ هَوَاهُ مَنَعَهُ ذَلِک کثِيراً مِنَ الْعَدْلِ فَلْيَکنْ أَمْرُ النَّاسِ عِنْدَک فِي الْحَقِّ سَوَاءً فَإِنَّهُ لَيْسَ فِي الْجَوْرِ عِوَضٌ مِنَ الْعَدْلِ فَاجْتَنِبْ مَا تُنْکرُ أَمْثَالَهُ وَ ابْتَذِلْ نَفْسَک فِيمَا افْتَرَضَ اللَّهُ عَلَيْک رَاجِياً ثَوَابَهُ وَ مُتَخَوِّفاً عِقَابَهُ وَ اعْلَمْ أَنَّ الدُّنْيَا دَارُ بَلِيَّةٍ لَمْ يَفْرُغْ صَاحِبُهَا فِيهَا قَطُّ سَاعَةً إِلَّا کانَتْ فَرْغَتُهُ عَلَيْهِ حَسْرَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ أَنَّهُ لَنْ يُغْنِيَک عَنِ الْحَقِّ شَيْ‏ءٌ أَبَداً وَ مِنَ الْحَقِّ عَلَيْک حِفْظُ نَفْسِک وَ الِاحْتِسَابُ عَلَی الرَّعِيَّةِ بِجُهْدِک فَإِنَّ الَّذِي يَصِلُ إِلَيْک مِنْ ذَلِک أَفْضَلُ مِنَ الَّذِي يَصِلُ بِک وَ السَّلَامُ .

متن فارسی

نامه ای است از اميرالمومنين (علیه السلام)به اسود بن قطيبه، والی و سردار سپاه حلوان:

اما بعد پس چون هواها و تمايلات نفسانی والی مختلف باشد، اين امر، او را، بسيار از دادگری، باز می دارد، و بنابراين، بايد کار مردم در رعايت حق، نزد تو يکسان باشد (و کسی بر ديگری ترجيح داده نشود) که به راستی، ستم و انحراف از حق، نمی تواند عوض و جايگزين عدل و رعايت حق باشد.

 پس، از هر عملی که همانند آن را (از ديگران) نمی پسندی، دوری کن و جان خود را در انجام آنچه خدا برايت فريضه و واجب ساخته، به اميد پاداشی که در آن می باشد و به علت بيم از کيفری که در ترک آن خواهد بود، به کار بينداز و بذل کن (فدا کن) و بدان که دنيا جای گرفتاری و رنج است و دارنده آن (کسی که در آن زيست می کند) هرگز و در هيچ لحظه ای آسودگی خاطر نداشته است، جز اينکه اين آسودگی موجب اندوه و افسوس وی در روز قيامت گرديده است و اينکه هيچ چيز و در هيچوقت، تو را از حق بی نياز نمی سازد.
 از جمله حقوقی که بر خودداری حفظ جان خود (از خطر و وسوسه های شيطانی) و اقدام به حفظ مصالح رعيت است با نهايت کوشش خود و به نيت در يافت مزد آن از خداوند، که به راستی آنچه از اين رهگذر به تو می رسد، از آنچه از طرف تو به رعيت می رسد ، بهتر و برتر است.
 و سلام بر پيروان حق.