وقتى يكى از كارگزارانِ امام، خانة با شكوهى ساخت به او فرمود) سكه هاى طلا و نقره سر بر آورده خود را آشكار ساختند، همانا ساختن مجلل بى نيازى و ثروتمندى تو را مى رساند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  به أسود بن قطبه ( نامه شماره 59 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

59 .و من كتاب له (علیه السلام)  إلى الأسود بن قطبة صاحب جند حلوان‏

  1. أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ الْوَالِيَ إِذَا اخْتَلَفَ هَوَاهُ مَنَعَهُ ذَلِكَ كَثِيراً مِنَ الْعَدْلِ فَلْيَكُنْ أَمْرُ النَّاسِ عِنْدَكَ فِي الْحَقِّ سَوَاءً فَإِنَّهُ لَيْسَ فِي الْجَوْرِ عِوَضٌ مِنَ الْعَدْلِ .
  2. فَاجْتَنِبْ مَا تُنْكِرُ أَمْثَالَهُ وَ ابْتَذِلْ نَفْسَكَ فِيمَا افْتَرَضَ اللَّهُ عَلَيْكَ رَاجِياً ثَوَابَهُ وَ مُتَخَوِّفاً عِقَابَهُ.
  3. وَ اعْلَمْ أَنَّ الدُّنْيَا دَارُ بَلِيَّةٍ لَمْ يَفْرُغْ صَاحِبُهَا فِيهَا قَطُّ سَاعَةً إِلَّا كَانَتْ فَرْغَتُهُ عَلَيْهِ حَسْرَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ .
  4. وَ أَنَّهُ لَنْ يُغْنِيَكَ عَنِ الْحَقِّ شَيْ‏ءٌ أَبَداً وَ مِنَ الْحَقِّ عَلَيْكَ حِفْظُ نَفْسِكَ وَ الِاحْتِسَابُ عَلَى الرَّعِيَّةِ بِجُهْدِكَ فَإِنَّ الَّذِي يَصِلُ إِلَيْكَ مِنْ ذَلِكَ أَفْضَلُ مِنَ الَّذِي يَصِلُ بِكَ وَ السَّلَامُ‏.

متن فارسی

59-از یک نامه ی  آن حضرت به أسود بن قطبه فرمانده سپاه خلوان (از ایالات فارس)

(1)اما بعد، هرگاه والی در پی هوا و هوس های گوناگون خود باشد این کار او را در موارد بسیاری از عدالت ورزی بازمی دارد. پس باید حقوق همه ی  مردم درباره ی  حق یکسان باشد؛ زیرا هیچگاه ستم جای عدل را نمی گیرد.

(2)پس بپرهیز از کاری که امثال آن را از دیگران خوش نمی داری، و خود را در آنچه خداوند بر تو واجب نموده به کارگیر در حالی که امیدوار به پاداش او و هراسان از کیفر او باشی.

(3) و بدان که دنیا دار آزمایش است و هیچ گاه صاحبش ساعتی را در آن به بیکاری نگذراند جز آنکه آن بیکاری در روز قیامت مایه ی  افسوس او خواهد بود.

(4) و بدان که هیچ گاه چیزی تو را از حق بی نیاز نمی کند، و از جمله حقوقی که بر عهده ی  توست آن است که نگهبان خویش باشی و تا می توانی در پاسداری از حقوق رعیت و اصلاح کارشان بکوشی، زیرا آنچه از این رهگذر نصیب خودت می شود  بیش از چیزی است که صبر از تو به دیگران می رسد، و السلام.

قبلی بعدی