متن عربی

179- وَ مِنْ کلَامٍ لَهُ (علیه السلام) وَ قَدْ أَرْسَلَ رَجُلًا مِنْ أَصْحَابِهِ یعْلَمُ لَهُ عِلْمَ أَحْوَالِ قَوْمٍ مِنْ جُنْدِ الْکوفَةِ قَدْ هَمُّوا بِاللِّحَاقِ بِالْخَوَارِجِ وَ کانُوا عَلَی خَوْفٍ مِنْهُ (علیه السلام) فَلَمَّا عَادَ إِلَیهِ الرَّجُلُ قَالَ لَهُ أَ أَمِنُوا فَقَطَنُوا أَمْ جَبَنُوا فَظَعَنُوا فَقَالَ الرَّجُلُ بَلْ ظَعَنُوا یا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ فَقَالَ (علیه السلام):
بُعْداً لَهُمْ کمَا بَعِدَتْ ثَمُودُ أَمَا لَوْ أُشْرِعَتِ الْأَسِنَّةُ إِلَیهِمْ وَ صُبَّتِ السُّیوفُ عَلَی هَامَاتِهِمْ لَقَدْ نَدِمُوا عَلَی مَا کانَ مِنْهُمْ إِنَّ الشَّیطَانَ الْیوْمَ قَدِ اسْتَفَلَّهُمْ وَ هُوَ غَداً مُتَبَرِّئٌ مِنْهُمْ وَ مُتَخَلٍّ عَنْهُمْ فَحَسْبُهُمْ بِخُرُوجِهِمْ مِنَ الْهُدَی وَ ارْتِکاسِهِمْ فِی الضَّلَالِ وَ الْعَمَی وَ صَدِّهِمْ عَنِ الْحَقِّ وَ جِمَاحِهِمْ فِی التِّیهِ.

متن فارسی

پیوستگان به خوارج
کلامی است از امیرمومنان علیه السلام: (امیرالمومنین (علیه السلام) این سخن را هنگامی ایراد فرمود که) به تحقیق مردی از اصحاب خود را فرستاد تا او را از حقیقت احوال گروهی از سپاه کوفه که همانا اراده کرده و مصمم بودند به خوارج ملحق شوند، آگاه سازد، گروه مزبور از آن حضرت علیه السلام بیمناک بودند (و از این روی قصد ملحق شدن به خوارج را داشتند) چون آن مرد به سوی امیرالمومنین (علیه السلام) بازگشت، آن حضرت به او فرمود: آیا آن گروه ایمن شدند و در محل خود ماندند یا نرسیدند و کوچ کردند ؟ مرد مزبور پاسخ داد که: ای امیر مومنان، آنها کوچ کردند ، آن گاه امیرالمومنین فرمود: آنها از رحمت خدا دور باشند به همانگونه که قوم ثمود دور شدند، آگاه باشید، اگر سر نیزه ها تنشان را سوراخ می کرد و شمشیرها به سرعت به سرهایشان فرود می آمد، هر آینه و به تحقیق از کارهایی که از آنها سر زده بود، پشیمان می شدند، همانا شیطان، امروز، ایشان را به کناره گرفتن و گریختن از حق، دعوت کرده است، در حالی که فردا از آنها بیزاری خواهد جست و جای خویش را از میان آنها خالی خواهد کرد، بیرون رفتن و دور شدنشان از هدایت و بازگشتشان به گمر اهی و نابینایی (از دیدن حق) و روی گرداندنشان از حق و افراط در گمراهی و سرگردانی، برای ایشان، کافی است.