متن عربی

387- وَ قَالَ (عليه السلام): الرِّزْقُ رِزْقَانِ رِزْقٌ تَطْلُبُهُ وَ رِزْقٌ يطْلُبُک فَإِنْ لَمْ تَأْتِهِ أَتَاک فَلَا تَحْمِلْ هَمَّ سَنَتِک عَلَى هَمِّ يوْمِک کفَاک کلُّ يوْمٍ عَلَى مَا فِيهِ فَإِنْ تَکنِ السَّنَةُ مِنْ عُمُرِک فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى سَيؤْتِيک فِي کلِّ غَدٍ جَدِيدٍ مَا قَسَمَ لَک وَ إِنْ لَمْ تَکنِ السَّنَةُ مِنْ عُمُرِک فَمَا تَصْنَعُ بِالْهَمِّ فِيمَا لَيسَ لَک وَ لَنْ يسْبِقَک إِلَى رِزْقِک طَالِبٌ وَ لَنْ يغْلِبَک عَلَيهِ غَالِبٌ وَ لَنْ يبْطِئَ عَنْک مَا قَدْ قُدِّرَ لَک.

 قال الرضي : و قد مضى هذا الکلام فيما تقدم من هذا الباب إلا أنه هاهنا أوضح و أشرح فلذلک کررناه على القاعدة المقررة في أول الکتاب.

متن فارسی

اميرالمومنين (عليه السلام) فرمود: رزق و روزى بر دو گونه است: رزقى که تو آن را مى جويى  و رزقى که آن، تو را مى جويد که اگر تو، نزد آن نروى، او نزد تو مى آيد،  بنابراين، اندوه و انديشه خود را، بر بقيه سالى که در آن هستى بر اندوه و انديشه امروز خود (يعنى روزى که اکنون در آن هستى) تحميل مکن،  در هر روزى هر چه برايت مقدر شده، کفايت زندگى تو را مى کند،  پس اگر، سال، (باقيمانده سال) جزء عمر تو بوده باشد  که به راستى، خداى تعالى، در هر فرداى تازه اى هر چه را نصيب تو قرار داده به زودى به تو مى رساند،  و اگر آن سال جزء عمر تو نباشد، پس اندوه چيزى که نصيب تو نيست به چه کارت مى آيد؟  هر کس جوياى رزق تو باشد، هرگز نمى تواند بر آن غالب آيد  و هر چه براى تو مقدر گرديده، براى رسيدن به تو هرگز کندى در آن راه نخواهد يافت.

 شريف رضى گويد: همانا اين کلام، جلوتر در همين باب (باب مربوط به برگزيده اى از کلام اميرالمومنين (عليه السلام) يا کلمات قصار) ذکر شده، جز اينکه آن کلام، در اينجا، واضحتر و مشروحتر است،  از اين روى، طبق قاعده اى که در اول کتاب (در مقدمه شريف رضى) مقرر گرديده، آن را تکرار کرديم.