متن عربی

171- و من خطبة له (علیه السلام) فی رسول اللّه، صلی اللّه علیه و سلم، و من هو جدیر بأن یکون للخلافة و فی هوان الدنیا:
رسول الله
أَمِینُ وَحْیهِ وَ خَاتَمُ رُسُلِهِ وَ بَشِیرُ رَحْمَتِهِ وَ نَذِیرُ نِقْمَتِهِ.
الجدیر بالخلافة
أَیهَا النَّاسُ إِنَّ أَحَقَّ النَّاسِ بِهَذَا الْأَمْرِ أَقْوَاهُمْ عَلَیهِ وَ أَعْلَمُهُمْ بِأَمْرِ اللَّهِ فِیهِ فَإِنْ شَغَبَ شَاغِبٌ اسْتُعْتِبَ فَإِنْ أَبَی قُوتِلَ وَ لَعَمْرِی لَئِنْ کانَتِ الْإِمَامَةُ لَا تَنْعَقِدُ حَتَّی یحْضُرَهَا عَامَّةُ النَّاسِ فَمَا إِلَی ذَلِک سَبِیلٌ وَ لَکنْ أَهْلُهَا یحْکمُونَ عَلَی مَنْ غَابَ عَنْهَا ثُمَّ لَیسَ لِلشَّاهِدِ أَنْ یرْجِعَ وَ لَا لِلْغَائِبِ أَنْ یخْتَارَ أَلَا وَ إِنِّی أُقَاتِلُ رَجُلَینِ رَجُلًا ادَّعَی مَا لَیسَ لَهُ وَ آخَرَ مَنَعَ الَّذِی عَلَیهِ أُوصِیکمْ عِبَادَ اللَّهِ بِتَقْوَی اللَّهِ فَإِنَّهَا خَیرُ مَا تَوَاصَی الْعِبَادُ بِهِ وَ خَیرُ عَوَاقِبِ الْأُمُورِ عِنْدَ اللَّهِ وَ قَدْ فُتِحَ بَابُ الْحَرْبِ بَینَکمْ وَ بَینَ أَهْلِ الْقِبْلَةِ وَ لَا یحْمِلُ هَذَا الْعَلَمَ إِلَّا أَهْلُ الْبَصَرِ وَ الصَّبْرِ وَ الْعِلْمِ بِمَوَاضِعِ الْحَقِّ فَامْضُوا لِمَا تُؤْمَرُونَ بِهِ وَ قِفُوا عِنْدَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ وَ لَا تَعْجَلُوا فِی أَمْرٍ حَتَّی تَتَبَینُوا فَإِنَّ لَنَا مَعَ کلِّ أَمْرٍ تُنْکرُونَهُ غِیراً.
هوان الدنیا
أَلَا وَ إِنَّ هَذِهِ الدُّنْیا الَّتِی أَصْبَحْتُمْ تَتَمَنَّوْنَهَا وَ تَرْغَبُونَ فِیهَا وَ أَصْبَحَتْ تُغْضِبُکمْ وَ تُرْضِیکمْ لَیسَتْ بِدَارِکمْ وَ لَا مَنْزِلِکمُ الَّذِی خُلِقْتُمْ لَهُ وَ لَا الَّذِی دُعِیتُمْ إِلَیهِ أَلَا وَ إِنَّهَا لَیسَتْ بِبَاقِیةٍ لَکمْ وَ لَا تَبْقَوْنَ عَلَیهَا وَ هِی وَ إِنْ غَرَّتْکمْ مِنْهَا فَقَدْ حَذَّرَتْکمْ شَرَّهَا فَدَعُوا غُرُورَهَا لِتَحْذِیرِهَا وَ أَطْمَاعَهَا لِتَخْوِیفِهَا وَ سَابِقُوا فِیهَا إِلَی الدَّارِ الَّتِی دُعِیتُمْ إِلَیهَا وَ انْصَرِفُوا بِقُلُوبِکمْ عَنْهَا وَ لَا یخِنَّنَّ أَحَدُکمْ خَنِینَ الْأَمَةِ عَلَی مَا زُوِی عَنْهُ مِنْهَا وَ اسْتَتِمُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیکمْ بِالصَّبْرِ عَلَی طَاعَةِ اللَّهِ وَ الْمُحَافَظَةِ عَلَی مَا اسْتَحْفَظَکمْ مِنْ کتَابِهِ أَلَا وَ إِنَّهُ لَا یضُرُّکمْ تَضْییعُ شَی‏ءٍ مِنْ دُنْیاکمْ بَعْدَ حِفْظِکمْ قَائِمَةَ دِینِکمْ أَلَا وَ إِنَّهُ لَا ینْفَعُکمْ بَعْدَ تَضْییعِ دِینِکمْ شَی‏ءٌ حَافَظْتُمْ عَلَیهِ مِنْ أَمْرِ دُنْیاکمْ أَخَذَ اللَّهُ بِقُلُوبِنَا وَ قُلُوبِکمْ إِلَی الْحَقِّ وَ أَلْهَمَنَا وَ إِیاکمُ الصَّبْرَ.

متن فارسی

شایسته خلافت

از جمله خطبه ای است از امیرمومنان علیه السلام:
پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) امین وحی خدا و آخرین پیامبران او، مژده دهنده و ترساننده از انتقام او بود، ای مردم، همانا شایسته ترین مردم به این امر (یعنی امر خلافت و امامت) نیرومندترین ایشان در به عهده گرفتن آن و داناترین آنان نسبت به اوامر الهی درباره آن است، پس اگر فتنه گری فتنه ای برانگیخت، از او خواسته می شود که به حق راضی گردد و اگر از این کار ابا کرد، با او نبرد می شود، به جان خودم قسم که هر آینه اگر امر امامت جز با حضور عموم مردم انعقاد نیابد، راهی برای رسیدن به چنین چیزی وجود نخواهد داشت، لیکن کسانی که شایستگی انعقاد آن را دارند، درباره آنها که حضور ندارند، حکم می کنند و تصمیم می گیرند، آن گاه آن کس که حاضر بوده حق برگشتن از این حکم را ندارد و آن که غایب بوده حق بر گزیدن دیگری را ندارد.
 آگاه باشید که من با دو کس نبرد می کنم، یکی آن کس که مدعی چیزی باشد که به او تعلق ندارد دیگری آن که از انجام کاری که به عهده گرفته، روبگرداند.
 من، پرهیز کردن از خشم خدا را به شما سفارش می کنم که این بهترین چیزی است که بندگان خدا، همدیگر را به رعایت آن سفارش کرده اند، و در نزد خدا، موجب بهترین عاقبت هر کاری است، و به تحقیق، میان شما و اهل قبله (یعنی مسلمانان) در جنگ، گشوده شده است، و این پرچم را (پرچم جنگ با اهل قبله را) جز اهل بصیرت (نسبت به احکام شرع) و جز مردمان صبور و عالم به موارد حق، کس دیگری نمی تواند، حمل کند، پس از این سخن آنچه را که به شما دستور داده شده است، به انجام رسانید و از آنچه از انجام آن، نهی شده اید، باز ایستید و تا درستی و نادرستی چیزی را بررسی نکرده و تشخیص نداده اید، در انجام آن شتاب نکنید، پس در حقیقت، هر امری که شما منکر و مخالف آن باشید، ما نیروی تغییر آن را داریم.
 (در صورتی که این تغییر به صلاح حال و به اقتضای شریعت باشد) آگاه باشید این دنیایی که آرزوی آن را دارید و نسبت به آن راغب هستید، و به گونه ای در آمده که شما را به خشم می آورد یا خشنود می سازد، سرای همیشگی شما نیست و نیز منزلی نیست که شما برای آن آفریده شده و به آن دعوت گردیده باشید، آگاه باشید، به راستی این دنیا برای شما باقی نخواهد ماند، شما هم در آن باقی نمی مانید، دنیا اگر چه با چیزهایی که در خود دارد شما را فریفته ساخته پس به تحقیق از شر خود نیز شما را بر حذر داشته است، (و آثار شر آن را به صورتهای مختلف مشاهده می کنید) بنابراین با ملاحظه چیزهایی که دنیا شما را از آنها بر حذر داشته، فریبکاری آن را فرو گذارید و به سبب اموری که دنیا شما را از آن می ترساند، از چیزهایی که شما را به طمع می اندازد، صرف نظر نمایید و در آن، برای رفتن به سرایی که به آن دعوت شده اید، پیشدستی کنید، و دلهایتان را از آن (یعنی دنیا) برگردانید، البته نباید هیچیک از شما در برابر آنچه از دنیای وی گرفته شده، همچون کنیزان کتک خورده، گریه و زاری کند و ناله اش را در بینی بیندازد، با شکیبایی در فرمانبری از خدا و نگهداری چیزهایی از کتاب او که نگهداری آن را از شما خواسته، از او درخواست نمایید، نعمتش را بر شما تمام و کامل گرداند، آگاه باشید، پس از آنکه با قیام به واجبات و خودداری از محرمات، دین خود را حفظ کردید، از میان رفتن گوشه ای از دنیایتان زیانی به شما وارد نمی سازد و نیز آگاه باشید که پس از تباه ساختن دینتان، هر چه را که از امور دنیایتان در حفظ آن کوشیده اید به حال شما سودی ندارد، خداوند دلهای ما و شما را به سوی حق بگرداند و در دل ما صبر و شکیبایی بیفکند.