بْخل ننگ و ترس نقصان است . و تهيدستى مرد زيرك را در برهان كُند مى سازد و انسان تهيدست در شهر خويش نيز بيگانه است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  چرا حق را نشناسيد ( خطبه شماره 68 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

68- و من کلام له (علیه السلام) فی توبیخ بعض أصحابه :
کمْ أُدَارِیکمْ کمَا تُدَارَی الْبِکارُ الْعَمِدَةُ وَ الثِّیابُ الْمُتَدَاعِیةُ کلَّمَا حِیصَتْ مِنْ جَانِبٍ تَهَتَّکتْ مِنْ آخَرَ کلَّمَا أَطَلَّ عَلَیکمْ مَنْسِرٌ مِنْ مَنَاسِرِ أَهْلِ الشَّامِ أَغْلَقَ کلُّ رَجُلٍ مِنْکمْ بَابَهُ وَ انْجَحَرَ انْجِحَارَ الضَّبَّةِ فِی جُحْرِهَا وَ الضَّبُعِ فِی وِجَارِهَا الذَّلِیلُ وَ اللَّهِ مَنْ نَصَرْتُمُوهُ وَ مَنْ رُمِی بِکمْ فَقَدْ رُمِی بِأَفْوَقَ نَاصِلٍ إِنَّکمْ وَ اللَّهِ لَکثِیرٌ فِی الْبَاحَاتِ قَلِیلٌ تَحْتَ الرَّایاتِ وَ إِنِّی لَعَالِمٌ بِمَا یصْلِحُکمْ وَ یقِیمُ أَوَدَکمْ وَ لَکنِّی لَا أَرَی إِصْلَاحَکمْ بِإِفْسَادِ نَفْسِی أَضْرَعَ اللَّهُ خُدُودَکمْ وَ أَتْعَسَ جُدُودَکمْ لَا تَعْرِفُونَ الْحَقَّ کمَعْرِفَتِکمُ الْبَاطِلَ وَ لَا تُبْطِلُونَ الْبَاطِلَ کإِبْطَالِکمُ الْحَقَّ.


متن فارسی

سرزنش یاران
کلامی است از امیرمومنان علیه السلام در نکوهش اصحاب خود:
 چقدر من با شما مدارا کنم به همان گونه که با شتر جوانی که از کثرت سوار شدن بر آن، کوهانش از داخل مجروح شده، مدارا می شود، یا همانند جامه کهنه و پوسیده ای که چون از یک طرف دوخته شود از طرف دیگر پاره می گردد، آیا هر زمان که گروهی از مقدمه سپاه انبوه اهل شام به شما نزدیک می شود، هر مردی از شما در خانه خود را می بندد و مانند نهان شدن سوسمار ماده در سوراخ خود و داخل شدن کفتار در لانه خود (از ترس) پنهان می گردد؟ به خدا قسم، ذلیل، آن کس است که شما به یاری او برخیزید و هر که به وسیله شما، هدف تیر قرار گیرد، پس در حقیقت مانند کسی است که با تیری بالا شکسته و بی پیکان، هدف قرار گرفته باشد، و به راستی شما قسم به خدا هر آینه در فضاهای وسیع و باز (و بدون مزاحم) شماره تان بسیار (اما) در میدان جنگ و زیر پرچمهای میدان نبرد، تعدادتان اندک است، و به راستی من به چیزی که شما را اصلاح می کند، و کجی شما را به راستی بر می گرداند، دانا هستم، لیکن من چنین نمی اندیشم که با تباه ساختن خود، شما را به صلاح آر م، خدا چهره های شما را خوار گرداند و بختها و بهره های شما را در زندگی، فرود آورد و از میان ببرد (و خوبی از میان شما رخت بربندد) شما بدانگونه که باطل را می شناسید، حق را نمی شناسید و بدانگونه که در باطل ساختن حق می کوشید به باطل کردن باطل نمی پردازید.

 

قبلی بعدی