اگر بندة خدا اجل و پايان كارش را مى ديد، با آرزو و فريب آن دشمنى مى ورزيد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عبدالمحمد آیتی)  >  وصیت به ابن عباس ( نامه شماره 76 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

(76) (و من وصية له ( عليه السلام  )) لعبد الله ابن العباس عند استخلافه إياه على البصرة

  1. سَعِ النَّاسَ بِوَجْهِكَ وَ مَجْلِسِكَ وَ حُكْمِكَ وَ إِيَّاكَ وَ الْغَضَبَ فَإِنَّهُ طَيْرَةٌ مِنَ الشَّيْطَانِ.
  2. وَ اعْلَمْ أَنَّ مَا قَرَّبَكَ مِنَ اللَّهِ يُبَاعِدُكَ مِنَ النَّارِ وَ مَا بَاعَدَكَ مِنَ اللَّهِ يُقَرِّبُكَ مِنَ النَّارِ.

متن فارسی

وصيت آن حضرت (علیه السلام) به ابن عباس، هنگامی که او را در بصره جانشين خود ساخت.

  1. با مردم گشاده رو باش، آن گاه که به مجلست در آيند و آن گاه که در باره آنها حکمی کنی. از خشم بپرهيز که خشم نشان سبک مغزی از سوی شيطان است
  2. و بدان که هر چه تو را به خدا نزديک می کند، از آتش دور می سازد و آنچه از خدا دور می سازد به آتش نزديک می کند.
قبلی بعدی