ستودن بيش از آنچه كه سزاوار است نوعى چاپلوسى ، و كمتر از آن ، درماندگى يا حسادت است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  مردم و دنيا ( حکمت شماره 133 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

133- وَ قَالَ (عليه السلام): الدُّنْيا دَارُ مَمَرٍّ لَا دَارُ مَقَرٍّ وَ النَّاسُ فِيهَا رَجُلَانِ رَجُلٌ بَاعَ فِيهَا نَفْسَهُ فَأَوْبَقَهَا وَ رَجُلٌ ابْتَاعَ نَفْسَهُ فَأَعْتَقَهَا.


متن فارسی

و نيز اميرالمومنين (عليه السلام) فرمود: دنيا سرايى است، به منزله گذرگاهى براى رسيدن به سرايى که قرارگاه هميشگى است،  و مردم در دنيا بر دو گروه هستند: يکى گروهى که خود را در آن به هوى و هوس فروختند و در نتيجه آن خود را هلاک ساختند،  ديگرى گروهى که خود را از گرفتار شدن به فساد، خريدند، آن گاه خود را از بند هوى و هوس، آزاد کردند.

قبلی بعدی