بزرگ ترين عيب آن كه چيزى را در خوددارى، بر ديگران عيب بشمار!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  قضاوت امام در سرقت از بیت المال ( حکمت شماره 281 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

281 - وَ رَوِىَ اَنَّهُ عَلَيْهِ السَّلامُ رُفِعَ اِلَيْهِ رَجُلانِ سَرَقا مِنْ مالِ اللّهِ:اَحَدُهُما عَبْدٌ مِنْ مالِ اللّهِ، وَ الاْخَرُ مِنْ عُرُوضِ النّاسِ. فَقالَ:

  1.  اَمّا هذا فَهُوَ مِنْ مالِ اللّهِ وَلا حَدَّ عَلَيْهِ،
  2. مالُ اللّهِ اَكَلَ بَعْضُهُ بَعْضاً.
  3. وَ اَمَّا الاْخَرُ فَعَليْهِ الْحَدُّ. فَقَطَعَ يَدَهُ.

متن فارسی

روایت شده: دو مرد را به حضورش آوردند که از بیت المال دزدی‌ کرده بودند:یکی‌ از آن دو نفر بنده ای‌ بود از بیت المال، و آن دیگری‌ غلام مردم. فرمود:

  1. این عبد از بیت المال است و او را حدّی‌ نیست،
  2.  مال خداوند برخی‌ از آن برخی‌ دیگر راخـورده.
  3. و امّا غلام را حدّ الهی‌ مقرر است. پس دست او را بریـد.
قبلی بعدی