چون سختى ها به نهايت رسد، گشايش پديد آيد، و آن هنگام كه حلقه هاى بلا تنگ گردد آسايش فرا رسد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  زمانى كه شنيد بنى اميّه او را متهم به قتل عثمان مى كنند ( خطبه شماره 74 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

74.وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ لَمّا بَلَغَهُ اتِّهامُ بَنى اُمَيَّةَ لَهُ بِالْمُشارَكَةِ فى دَمِ عُثْمانَ

  1. اَوَ لَمْ يَنْهَ بَنى اُمَيَّةَ عِلْمُها بى عَنْ قَرْفى؟
  2. اَوَ ما وَزَعَ الْجُهّالَ سابِقَتى عَنْ تُهْمَتى؟ وَ لَما وَعَظَهُمُ اللّهُ بِهِ اَبْلَغُ مِنْ لِسانى.
  3.  اَنَا حَجيجُ الْمارِقينَ، وَ خَصيمُ الْمُرْتابينَ.
  4. وَ عَلى كِتابِ اللّهِ تُعْرَضُ الاَْمْثالُ، وَ بِما فِى الصُّدُورِ تُجازَى الْعِبادُ.

متن فارسی

از سخنان آن حضرت است زمانى که شنید بنى امیّه او را متهم به قتل عثمان مى کنند

  1. آیا آگاهى بنى امیه از وضع من آنان را از افترا زدن به من بازنداشت؟
  2.  آیا سابقه پاک من مردم نادان را از تهمت به من منع نکرد؟ البته پندى که خدا به آنان داده از زبان من رساتر است.
  3. من احتجاج کننده با خارج شدگان از دینم، و دشمن به تردید افتادگان در آیین.
  4. تمام امور مشتبه به کتاب خدا عرضه مى شود، و بندگان به آنچه در سینه دارند مجازات مى گردند.
قبلی بعدی