(عبدالله بن عباس در مسئله اى نظر داد كه امام آن را قبول نداشت و فرمود) بر تو است كه رأى خود را به من بگويى، و من باى پيرامون آن بينديشم ، آنگاه اگر خلاقى نظر تو فرمان دادم بايد اطاعت كني!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  فنای دنیا و نکوهش بدعت ( خطبه شماره 145 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

145.و من خطبة له (علیه السلام):

فناء الدنيا

  1. أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا أَنْتُمْ فِي هَذِهِ الدُّنْيَا غَرَضٌ تَنْتَضِلُ فِيهِ الْمَنَايَا مَعَ كُلِّ جَرْعَةٍ شَرَقٌ وَ فِي كُلِّ أَكْلَةٍ غَصَصٌ .
  2. لَا تَنَالُونَ مِنْهَا نِعْمَةً إِلَّا بِفِرَاقِ أُخْرَى وَ لَا يُعَمَّرُ مُعَمَّرٌ مِنْكُمْ يَوْماً مِنْ عُمُرِهِ إِلَّا بِهَدْمِ آخَرَ مِنْ أَجَلِهِ وَ لَا تُجَدَّدُ لَهُ زِيَادَةٌ فِي أَكْلِهِ إِلَّا بِنَفَادِ مَا قَبْلَهَا مِنْ رِزْقِهِ .
  3. وَ لَا يَحْيَا لَهُ أَثَرٌ إِلَّا مَاتَ لَهُ أَثَرٌ وَ لَا يَتَجَدَّدُ لَهُ جَدِيدٌ إِلَّا بَعْدَ أَنْ يَخْلَقَ لَهُ جَدِيدٌ وَ لَا تَقُومُ لَهُ نَابِتَةٌ إِلَّا وَ تَسْقُطُ مِنْهُ مَحْصُودَةٌ .
  4. وَ قَدْ مَضَتْ أُصُولٌ نَحْنُ فُرُوعُهَا فَمَا بَقَاءُ فَرْعٍ بَعْدَ ذَهَابِ أَصْلِهِ‏؟!
    ذم البدعة 
    منها
  5. وَ مَا أُحْدِثَتْ بِدْعَةٌ إِلَّا تُرِكَ بِهَا سُنَّةٌ فَاتَّقُوا الْبِدَعَ وَ الْزَمُوا الْمَهْيَعَ .
  6. إِنَّ عَوَازِمَ الْأُمُورِ أَفْضَلُهَا وَ إِنَّ [مُحْدَثَاتِهَا] مُحْدِثَاتِهَا شِرَارُهَا.

متن فارسی

از یک خطبه ی  آن حضرت در فنای دنیا و نکوهش بدعت

  1. ای مردم، همانا شما در این دنیا آماجی هستید که تیرهای مرگ بر آن می نشیند. با هر جرعهای جستنی در گلوست، و با هر لقمهای چیزی گلوگیر است.
  2. به نعمتی از دنیا خود نمی رسد جز آنکه روزی دیگر از عمرش تباه می گردد، و لقمه ی  تازهای به دستش نرسد مگر به تمام شدن لقمه ای که قبلا روزی او بوده .
  3. و اثری برایش زنده نگردد جز آنکه اثری دیگر از او بمیرد، و چیز تازهای برایش به بار نباید مگر بعد از آنکه تازهای از او کهنه گردد، و نهالی برایش سربرنیارد جز آنکه درو شده ای از او ساقط شود. [1]
  4. پدرانی که ریشه ی  ما بودند و ما شاخه های آنها هستیم از دنیا درگذشتند، و شاخه را با رفتن ریشه اش چه بقایی هست؟
    نکوهش بدعت
  5. و هیچ بدعتی پدید نیاید جز آنکه سنتی به سبب آن ترک شود. زنهار از بدعتها بپرهیزید، و در راه پهناور و روشن هدایت کام نهید.
  6. امور دیرینه و ریشه دار برترین امور است، و امور نوپدید بدترین آنهاست.

[1] یعنی فرزندی نیاورد جز انکه یکی از پدر و مادر یا خویشان خود را از دست بدهد.

قبلی بعدی