چون سختى ها به نهايت رسد، گشايش پديد آيد، و آن هنگام كه حلقه هاى بلا تنگ گردد آسايش فرا رسد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( مصطفی زمانی)  >   دعوت امام عليه السلام از مردم كوفه ( نامه شماره 57 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید

متن عربی

57-  و من كتاب له (عليه السلام) إلى أهل الكوفة عند مسيره من المدينة إلى البصرة :
أَمَّا بَعْدُ فَإِنِّي خَرَجْتُ مِنْ حَيِّي هَذَا إِمَّا ظَالِماً وَ إِمَّا مَظْلُوماً وَ إِمَّا بَاغِياً وَ إِمَّا مَبْغِيّاً عَلَيْهِ وَ إِنِّي أُذَكِّرُ اللَّهَ مَنْ بَلَغَهُ كِتَابِي هَذَا لَمَّا نَفَرَ إِلَيَّ فَإِنْ كُنْتُ مُحْسِناً أَعَانَنِي وَ إِنْ كُنْتُ مُسِيئاً اسْتَعْتَبَنِي .


متن فارسی

امام على عليه السلام به هنگامى كه مدينه را بقصد بصره ترك ميكرد بمردم كوفه چنين نوشت:

پس از حمد خدا من از ميان طائفه و شهر خودم (مدينه) ظالمانه و يا مظلومانه
ص   806
بيرون آمدم يا اين كه عليه دولت مركزى قيام كرده ام و يا اين كه عليه من شورش كرده اند. در چنين حالى به كسانى كه نامه من به آنها مى رسد خدا را ياد آور ميشوم و انتظار دارم كه بسوى من حركت كنيد، اگر روش من صحيح است بمن كمك كنيد و اگر گناه كرده ام مرا سرزنش نمائيد.

قبلی بعدی