ستودن بيش از آنچه كه سزاوار است نوعى چاپلوسى ، و كمتر از آن ، درماندگى يا حسادت است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  خوره گيرى يهوديان ( حکمت شماره 328 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

328- وَ قَالَ لَهُ بَعْضُ الْيهُودِ مَا دَفَنْتُمْ نَبِيکمْ حَتَّى اخْتَلَفْتُمْ فِيهِ فَقَالَ (عليه السلام): لَهُ إِنَّمَا اخْتَلَفْنَا عَنْهُ لَا فِيهِ وَ لَکنَّکمْ مَا جَفَّتْ أَرْجُلُکمْ مِنَ الْبَحْرِ حَتَّى قُلْتُمْ لِنَبِيکمْ اجْعَلْ لَنا إِلهاً کما لَهُمْ آلِهَةٌ قالَ إِنَّکمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ.


متن فارسی

يک يهودى به اميرالمومنين (عليه السلام) گفت: هنوز پيامبرتان را به خاک نسپرده بوديد که درباره جانشينى او به اختلاف پرداختيد.

 اميرالمومنين (عليه السلام) در پاسخ آن يهودى فرمود: جز اين نيست که ما، در مفهوم پاره اى از دستورهايى که از او دريافت داشته ايم، اختلاف پيدا کرديم نه درباره پيامبرى او  ليکن شما هنوز پاهايتان از آب دريا (ظ- مقصود هنگام عبور از رود نيل است) خشک نشده بود که (چون ديديد گروهى بتهايى را پرستش مى کنند) به پيامبرتان گفتيد:  اجْعَلْ لَنا إِلهاً کما لَهُمْ آلِهَةٌ قالَ إِنَّکمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ (براى ما خدايى قرار بده به همانگونه که اينها خدايانى دارند، گفت به راستى شما گروهى هستيد که به راه نادانى مى رويد) 

قبلی بعدی