متن عربی

405- وَ قَالَ (عليه السلام): لِبَعْضِ مُخَاطِبِيهِ وَ قَدْ تَکلَّمَ بِکلِمَةٍ يسْتَصْغَرُ مِثْلُهُ عَنْ قَوْلِ مِثْلِهَا :لَقَدْ طِرْتَ شَکيراً وَ هَدَرْتَ سَقْباً.

 قال الرضي : و الشکير هاهنا أول ما ينبت من ريش الطائر قبل أن يقوى و يستحصف و السقب الصغير من الإبل و لا يهدر إلا بعد أن يستفحل.

متن فارسی

اميرالمومنين (عليه السلام) به يکى از افراد طرف خطاب خود (که همانا به کلمه اى دهان گشوده بود که کسى مثل او، کوچکتر از آن بود که چنين کلمه اى را بر زبان راند،) فرمود:  هر آينه و به راستى، تو مانند جوجه اى هستى که پيش از پر در آوردن، پرواز نمايد و همچون بچه شترى هستى که قبل از اينکه بزرگ و نيرومند شود، صدا کند.

 شريف رضى گويد: کلمه شکير در اينجا (در جمله لقد طرت شکيرا) نخستين چيزى است از پر مرغ که، پيش از اينکه قوى و محکم گردد مى رويد  و کلمه سقب (در جمله هدرت سقبا) بچه کوچک شتر است که تا بزرگ و نيرومند نشود، صدا نمى کند.