چون سختى ها به نهايت رسد، گشايش پديد آيد، و آن هنگام كه حلقه هاى بلا تنگ گردد آسايش فرا رسد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  توصیف پیشوای حق ( خطبه شماره 131 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

131 .و من كلام له (علیه السلام):و فيه يبين سبب طلبه الحكم و يصف الإمام الحق‏

  1. أَيَّتُهَا النُّفُوسُ الْمُخْتَلِفَةُ وَ الْقُلُوبُ الْمُتَشَتِّتَةُ الشَّاهِدَةُ أَبْدَانُهُمْ وَ الْغَائِبَةُ عَنْهُمْ عُقُولُهُمْ أَظْأَرُكُمْ عَلَى الْحَقِّ وَ أَنْتُمْ تَنْفِرُونَ عَنْهُ‏ نُفُورَ الْمِعْزَى مِنْ وَعْوَعَةِ الْأَسَدِ .
  2. هَيْهَاتَ أَنْ أَطْلَعَ بِكُمْ سَرَارَ الْعَدْلِ أَوْ أُقِيمَ اعْوِجَاجَ الْحَقِّ.
  3. اللَّهُمَّ إِنَّكَ تَعْلَمُ أَنَّهُ لَمْ يَكُنِ الَّذِي كَانَ مِنَّا مُنَافَسَةً فِي سُلْطَانٍ وَ لَا الْتِمَاسَ شَيْ‏ءٍ مِنْ فُضُولِ الْحُطَامِ وَ لَكِنْ لِنَرِدَ الْمَعَالِمَ مِنْ دِينِكَ وَ نُظْهِرَ الْإِصْلَاحَ فِي بِلَادِكَ فَيَأْمَنَ الْمَظْلُومُونَ مِنْ عِبَادِكَ وَ تُقَامَ الْمُعَطَّلَةُ مِنْ حُدُودِكَ
  4. اللَّهُمَّ إِنِّي أَوَّلُ مَنْ أَنَابَ وَ سَمِعَ وَ أَجَابَ لَمْ يَسْبِقْنِي إِلَّا رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)بِالصَّلَاةِ .
  5. وَ قَدْ عَلِمْتُمْ أَنَّهُ لَا يَنْبَغِي أَنْ يَكُونَ الْوَالِي عَلَى الْفُرُوجِ وَ الدِّمَاءِ وَ الْمَغَانِمِ وَ الْأَحْكَامِ وَ إِمَامَةِ الْمُسْلِمِينَ الْبَخِيلُ فَتَكُونَ فِي أَمْوَالِهِمْ نَهْمَتُهُ وَ لَا الْجَاهِلُ فَيُضِلَّهُمْ بِجَهْلِهِ وَ لَا الْجَافِي فَيَقْطَعَهُمْ بِجَفَائِهِ وَ لَا الْحَائِفُ لِلدُّوَلِ فَيَتَّخِذَ قَوْماً دُونَ قَوْمٍ وَ لَا الْمُرْتَشِي فِي الْحُكْمِ فَيَذْهَبَ بِالْحُقُوقِ وَ يَقِفَ بِهَا دُونَ الْمَقَاطِعِ وَ لَا الْمُعَطِّلُ لِلسُّنَّةِ فَيُهْلِكَ الْأُمَّةَ.

متن فارسی

از یک سخن آن حضرت

در بیان اینکه چرا طالب حکومت بود، و در توصیف پیشوای حق

  1. ای جان های از هم جدا، و دل های پراکنده، که تنهاتان اینجاست و عقلی هاتان معلوم نیست کجاست! شما را به راه حق بازمی گردانم و شما به سان رمیدن بزغاله از غرش شیر میر مید!
  2. بعید است بتوانم تاریکی را به وسیله ی  شما از چهره ی  عدالت بزدایم، یا کژی حق را راست نمایم.
  3. بار خدایا، تو نیک میدانی که آنچه از ما سرزده برای رقابت در قدرت یا به دست آوردن چیزی از ثروت بی ارزش دنیا نبوده  است، بلکه برای آن بوده  که نشانه های دینت را به جای خودش بازگردانیم، و سر و سامان را در شهرهایت آشکار کنیم، تا بندگان ستمدیده ات ایمنی یابند، و حدود تعطیل شدهات به اجرا در آیند.
  4. خداوندا، من (در میان مسلمانان) نخستین کسی هستم که دل به تو دادم، و فرمانت را شنیده و پاسخت گفتم هیچ کس جز پیامبر (صلى الله عليه و آله و سلم)  در نماز بر من پیشی نگرفته  است.
  5. و شما نیک می دانید که نه بخیل را سزد که حاکم بر ناموس و جان و اموال و احکام و پیشوایی مسلمانان باشد که در گردآوری اموال آنان به سود خود حریص گردد؛ و نه نادان تهی مغز را که به سبب نادانیش مردم را به گمراهی کشد؛ و نه ستمکار خونآشام را که با ستم خود آنان را از خود جدا کند و دچار پراکندگی سازد؛ و نه کسی را که در تقسیم اموال ستم روا می دارد که قومی را بر قوم دیگر ترجیح دهد؛ و نه رشوهخوار در داوری را که حقوق مردم را پایمال کند و در رساندن آنها به صاحبانش درنگ نماید؛ و نه کسی را که سنت پیامبر را به کار نمی بندد که بدین سبب امت به هلاکت کشاند.
قبلی بعدی