از نافرمانى خدا در خلوت ها بپرهيزيد، زيرا همان كه گواه است، داورى مى كند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( مصطفی زمانی)  >  ترس و اميد ( حکمت شماره 383 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

383- وَ قَالَ (عليه السلام) : لَا تَأْمَنَنَّ عَلَى خَيْرِ هَذِهِ الْأُمَّةِ عَذَابَ اللَّهِ لِقَوْلِهِ تَعَالَى فَلا يَأْمَنُ مَكْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخاسِرُونَ وَ لَا تَيْأَسَنَّ لِشَرِّ هَذِهِ الْأُمَّةِ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ لِقَوْلِهِ تَعَالَى إِنَّهُ لا يَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكافِرُونَ .
 


متن فارسی

امام عليه السلام مى فرمايد: گول آسايش بهترين مردم اين ملت را از عذاب خدا نخور، زيرا خدا مى فرمايد: «به عذاب و كيفر خدا فقط زيانكاران بى اعتنا هستند»  و بدترين اين ملت نبايد از رحمت خدا مأيوس باشد، زيرا خدا مى فرمايد: «از رحمت خدا فقط كافران مأيوس هستند.»  

 

قبلی بعدی