شايسته نيست به سخنى كه از دهان كسى خارج شد، گمان بد ببرى ، چرا كه براى آن برداشت نيكويى مى توان داشت.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  به معاويه ( نامه شماره 73 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

73.و من کتاب له (علیه السلام) إلی معاوية :
أَمَّا بَعْدُ فَإِنِّي عَلَی التَّرَدُّدِ فِي جَوَابِک وَ الِاسْتِمَاعِ إِلَی کتَابِک لَمُوَهِّنٌ رَأْيِي وَ مُخَطِّئٌ فِرَاسَتِي وَ إِنَّک إِذْ تُحَاوِلُنِي الْأُمُورَ وَ تُرَاجِعُنِي السُّطُورَ کالْمُسْتَثْقِلِ النَّائِمِ تَکذِبُهُ أَحْلَامُهُ وَ الْمُتَحَيِّرِ الْقَائِمِ يَبْهَظُهُ مَقَامُهُ لَا يَدْرِي أَ لَهُ مَا يَأْتِي أَمْ عَلَيْهِ وَ لَسْتَ بِهِ غَيْرَ أَنَّهُ بِک شَبِيهٌ وَ أُقْسِمُ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَوْ لَا بَعْضُ الِاسْتِبْقَاءِ لَوَصَلَتْ إِلَيْک مِنِّي قَوَارِعُ تَقْرَعُ الْعَظْمَ وَ تَهْلِسُ اللَّحْمَ وَ اعْلَمْ أَنَّ الشَّيْطَانَ قَدْ ثَبَّطَک عَنْ أَنْ تُرَاجِعَ أَحْسَنَ أُمُورِک وَ تَأْذَنَ لِمَقَالِ نَصِيحَتِک وَ السَّلَامُ لِأَهْلِهِ .

 


متن فارسی

نامه ای است از اميرمومنان (علیه السلام)به معاويه:

اما پس از ستايش خدا و درود بر پيامبر (صلی الله عليه و آله ) پس به راستی من در اينکه پی درپی پاسخ نامه های تو را می دهم و به نامه های تو توجه می کنم و آنها را می پذيرم، هر آينه انديشه ام را سست می شمارم و زيرکی و هوش خود را خطا می دانم (زيرا تو شايستگی چنين چيزی را نداری) و همانا تو، در آن هنگام که امور مورد نظر خود (از جمله، حکومت شام) را طلب می کنی و نامه و نوشته خود را برای من، می نگاری و می فرستی، (تا پاسخ آن را دريافت داری) به کسی می مانی که (با معده پر و سنگينی) خفته و خوابهای پريشان (يا خوابهای خوش) می بيند اما چون از خواب برخيزد، معلوم می گردد که آنچه ديده دروغ بوده است يا مانند فردی سرگردان هستی که در جايی ايستاده که ايستادن طولانی در آن مکان، بر وی سنگينی می کند و نمی داند که آنچه پيش خواهد آمد، به سود يا به زيان اوست، اما تو خود چنين کسی نيستی بلکه هر کس دارای چنين حالتی بوده باشد، به تو شبيه است، (تو مثال کامل چنين کسی هستی و بايد ديگران را به تو شبيه کرد) به خدا قسم ياد می کنم که همانا اگر پاره ای از اموری که باقی گذاشتن ت و را ايجاب می کند، نبود (و مصلحت آن را، من خود می دانم) هر آينه ضربتهای کوبنده ای از طرف من به تو می رسيد که استخوان را می کوبد و خرد می کند و گوشت را له می نمايد و از ميان می برد و بدان که شيطان به تحقيق تو را از بازگشت به بهترين کارهايی که به صلاحت می باشد (ظ مقصود، بيعت و اطاعت است) و از گوش دادن به سخنی که در مصلحت تو و خيرخواهی برای تو است، باز داشته است.

 

قبلی بعدی