بْخل ننگ و ترس نقصان است . و تهيدستى مرد زيرك را در برهان كُند مى سازد و انسان تهيدست در شهر خويش نيز بيگانه است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  به مصقله بن هبيره ( نامه شماره 43 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

43.و من کتاب له (علیه السلام) إلی مصقلة بن هبيرة الشيباني و هو عامله علی أردشير خُرة :
بَلَغَنِي عَنْک أَمْرٌ إِنْ کنْتَ فَعَلْتَهُ فَقَدْ أَسْخَطْتَ إِلَهَک وَ عَصَيْتَ إِمَامَک أَنَّک تَقْسِمُ فَيْ‏ءَ الْمُسْلِمِينَ الَّذِي حَازَتْهُ رِمَاحُهُمْ وَ خُيُولُهُمْ وَ أُرِيقَتْ عَلَيْهِ دِمَاؤُهُمْ فِيمَنِ اعْتَامَک مِنْ أَعْرَابِ قَوْمِک فَوَالَّذِي فَلَقَ الْحَبَّةَ وَ بَرَأَ النَّسَمَةَ لَئِنْ کانَ ذَلِک حَقّاً لَتَجِدَنَّ لَک عَلَيَّ هَوَاناً وَ لَتَخِفَّنَّ عِنْدِي مِيزَاناً فَلَا تَسْتَهِنْ بِحَقِّ رَبِّک وَ لَا تُصْلِحْ دُنْيَاک بِمَحْقِ دِينِک فَتَکونَ مِنَ الْأَخْسَرِينَ أَعْمَالًا أَلَا وَ إِنَّ حَقَّ مَنْ قِبَلَک وَ قِبَلَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ فِي قِسْمَةِ هَذَا الْفَيْ‏ءِ سَوَاءٌ يَرِدُونَ عِنْدِي عَلَيْهِ وَ يَصْدُرُونَ عَنْهُ .

 


متن فارسی

نامه ای است از اميرالمومنين (علیه السلام)به مصقله بن هبيره شيبانی، عامل آن حضرت در ناحيه اردشير خره:

درباره کاری که از تو سر زده، خبری به من رسيده که اگر تو چنين کاری را انجام داده باشی، پس به راستی خدای خود را به خشم آورده ای و امام خويش را غضبناک ساخته ای: تو غنيمت مسلمانان را که نيزه و اسبهای ايشان، آن را به دست آورده و برای آن، خونهای آنان ريخته شده، در ميان اعرابی از قبيله ات که تو را به سروری و رياست خود برگزيده اند، قسمت کرده ای، پس، قسم به خدايی که دانه را شکافت و انسان را (يا جان را) آفريد، هر آينه اگر اين خبر راست و حقيقی بوده باشد، هر آينه و به يقين، از طرف من خواری و زبونی خواهی يافت و هر آينه و به يقين، کفه ترازويت در نزد من سبک خواهد شد (از ارزش تو در نزد من کاسته خواهد شد) بنابر آنچه گفته شد، حق پروردگارت را خوار و حقير مشمار و دنيای خود را با از ميان بردن دينت، اصلاح مکن که در اين صورت از زيانکارترين مردم از جهت عمل، خواهی بود، آگاه باش و بدان که حق کسانی که در نزد تو هستند و کسانی که نزد ما هستند، در تقسيم اين غنيمت برابر است، که همچو ن افرادی که برای آب برداشتن به کنار رودخانه می روند در نزد من می آيند و پس از دريافت سهم خود خارج می گردند و تفاوتی ميان هيچيک از ايشان نيست.

 

قبلی بعدی