چون سختى ها به نهايت رسد، گشايش پديد آيد، و آن هنگام كه حلقه هاى بلا تنگ گردد آسايش فرا رسد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  آداب زمان جنگ ( حکمت شماره 7 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

267-  و في حديثه (عليه السلام):أنَّهُ شَيعَ جَيشاً بِغَزْيةٍ فَقَالَ اعْذِبُوا عَنِ النِّسَاءِ مَا اسْتَطَعْتُمْ.
 و معناه اصدفوا عن ذکر النساء و شغل القلب بهن و امتنعوا من المقاربة لهن لأن ذلک يفت في عضد الحمية و يقدح في معاقد العزيمة و يکسر عن العدو و يلفت عن الإبعاد في الغزو فکل من امتنع من شي‏ء فقد عذب عنه و العاذب و العذوب الممتنع من الأکل و الشرب.


متن فارسی

 

در حديث اميرالمومنين عليه السلام است که آن حضرت سپاهى را که به جنگ مى فرستاد بدرقه کرد و به آنان فرمود:  تا آنجا که مى توانيد، از زنان، دورى کنيد.

 شريف رضى گويد: معنى کلام مزبور اين است که از ياد زنان و دل سپردن به آنان رو بگردانيد  و از نزديک شدن به ايشان، امتناع ورزيد زيرا چنين چيزى در بازو و نيروى حميت و مردانگى سستى و شکستگى، پديدار مى سازد  و پيوندهاى قصد و عزيمت را، پاره مى کند و از دويدن و چابکى باز مى دارد و آدمى را از دور ساختن دشمن برمى گرداند  و هر کس از چيزى امتناع کند (گفته مى شود که) قد اعذب عنه به تحقيق از آن امتناع و خوددارى کرد  و دو کلمه عاذب و عذوب به معنى کسى است که از خوردن و آشاميدن، امتناع ورزد.

قبلی بعدی