چون سختى ها به نهايت رسد، گشايش پديد آيد، و آن هنگام كه حلقه هاى بلا تنگ گردد آسايش فرا رسد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  اوباش و بدى ها ( حکمت شماره 199 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

199- وَ قَالَ (عليه السلام): وَ أُتِي بِجَانٍ وَ مَعَهُ غَوْغَاءُ فَقَالَ :لَا مَرْحَباً بِوُجُوهٍ لَا تُرَى إِلَّا عِنْدَ کلِّ سَوْأَةٍ.


متن فارسی

 (مرد جنايتکارى را آوردند در حالى که گروهى از اين افراد بيکاره و فتنه جو، همراه او بودند، اميرالمومنين (عليه السلام) فرمود:)  وسعت رزق و آفرين مباد بر چهره هايى که جز در هنگام پيش آمدن هر کارى زشت و بد، ديده نمى شوند.

قبلی بعدی