مردم ستمكار را سه نشان است: با سركشى به مافوق خود ستم روا دارد، و به زير دستان خود با زور و چيرگى ستم مى كند، و ستمكاران را يارى مى دهد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  گزينش خليفه ( حکمت شماره 189 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

189- وَ قَالَ (عليه السلام): وَا عَجَبَاهْ أَ تَکونُ الْخِلَافَةُ بِالصَّحَابَةِ وَ الْقَرَابَةِ.

قال الرضي : و روي له شعر في هذا المعنى :
فإن کنت بالشورى ملکت أمورهم * فکيف بهذا و المشيرون غيب
‏و إن کنت بالقربى حججت خصيمهم * فغيرک أولى بالنبي و أقرب


متن فارسی

 اميرالمومنين (عليه السلام) فرمود: شگفتا آيا خلافت، با صحابى بودن ثابت مى شود، اما با صحابى بودن و خويشاوندى ثابت نمى گردد؟!  

شريف رضى گويد: در اين باره، شعرى نيز از اميرالمومنين (عليه السلام) روايت شده است:  فان کنت بالشورى ملکت امورهم فکيف بهذا و المشيرون غيب (اگر با راى شورى امور مسلمانان را در دست گرفتى، اين کار چگونه مى شود در حالى که مهاجرين و انصارى که مى بايست طرف شور باشند، غائب بودند؟)  و ان کنت بالقربى حججت خصيمهم فغيرک اولى بالنبى و اقرب (و اگر در برابر خصم مهاجرين (يعنى انصار که داعيه خلافت داشتند) حجت و دليل تو خويشاوندى با پيغمبر  (صلي الله عليه و آله) بود، پس کس ديگرى غير از تو بهتر در دوستى پيغمبر  (صلي الله عليه و آله) و نزديکتر به آن حضرت نيز وجود داشت  (مقصود خود اميرالمومنين (عليه السلام) است).

قبلی بعدی