آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده ، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  چشم و عفت ( حکمت شماره 468 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

468- وَ قَالَ (عليه السلام):الْعَينُ وِکاءُ السَّهِ.

 قال الرضي : و هذه من الاستعارات العجيبة کأنه يشبه السه بالوعاء و العين بالوکاء فإذا أطلق الوکاء لم ينضبط الوعاء و هذا القول في الأشهر الأظهر من کلام النبي ( صلى الله عليه وآله ) و قد رواه قوم لأمير المؤمنين (عليه السلام)و ذکر ذلک المبرد في کتاب المقتضب في باب اللفظ بالحروف و قد تکلمنا على هذه الاستعارة في کتابنا الموسوم بمجازات الآثار النبوية.


متن فارسی

اميرالمومنين (عليه السلام) فرمود: چشم به منزله بندى است براى نشيمنگاه.

 شريف رضى گويد: اين کلام اميرالمومنين (عليه السلام) از استعاره هاى عجيب است، گويى آن حضرت نشيمنگاه را به ظرف و چشم را به بندى که دهانه ظرف را با آن مى بندند، تشبيه کرده است  که چون بند ظرف باز شود، آنچه در آن است نگاه داشته نمى شود و باقى نمى ماند.
 اين کلام بنابر آنچه مشهورتر و آشکارتر است از جمله سخنان پيامبر عليه السلام مى باشد  که به تحقيق، گروهى (از راويان) آن را از جمله گفته هاى اميرالمومنين عليه السلام، روايت کرده اند، و اين مبرد، در کتاب مقتضب در باب اللفظ بالحروف ذکر نموده است  و به تحقيق ما (يعنى شريف رضى) درباره اين استعاره در کتاب خود به نام مجازات الاثارالنبويه سخن گفته ايم.

 

قبلی بعدی