آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده ، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  مصيبت بزرگ ( حکمت شماره 302 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

302-  وَ قَالَ (عليه السلام): عَلَى قَبْرِ رَسُولِ اللَّهِ ( صلى الله عليه وآله ) سَاعَةَ دَفْنِهِ :إِنَّ الصَّبْرَ لَجَمِيلٌ إِلَّا عَنْک وَ إِنَّ الْجَزَعَ لَقَبِيحٌ إِلَّا عَلَيک وَ إِنَّ الْمُصَابَ بِک لَجَلِيلٌ وَ إِنَّهُ قَبْلَک وَ بَعْدَک لَجَلَلٌ.


متن فارسی

اميرالمومنين عليه السلام، اين سخن را در برابر قبر رسول خدا صلى الله عليه و آله، هنگام دفن آن حضرت ايراد کرد:  به راستى، شکيبايى خوب است مگر در برابر فقدان تو  (يا جدايى از تو) و به راستى بيتابى زشت است، مگر در مقابل از دست دادن تو  همانا مصيبت مرگ تو، بسيار عظيم و بزرگ است  و به راستى، هر مصيبتى که قبل از تو، پيش آمده يا بعد از تو پيش آيد، در برابر مصيبت جدايى از تو آسان و حقير است.

قبلی بعدی