متن عربی

301-  وَ قَالَ (عليه السلام): وَ قَدْ عَزَّى الْأَشْعَثَ بْنَ قَيسٍ عَنِ ابْنٍ لَهُ:يا أَشْعَثُ إِنْ تَحْزَنْ عَلَى ابْنِک فَقَدِ اسْتَحَقَّتْ مِنْک ذَلِک الرَّحِمُ وَ إِنْ تَصْبِرْ فَفِي اللَّهِ مِنْ کلِّ مُصِيبَةٍ خَلَفٌ يا أَشْعَثُ إِنْ صَبَرْتَ جَرَى عَلَيک الْقَدَرُ وَ أَنْتَ مَأْجُورٌ وَ إِنْ جَزِعْتَ جَرَى عَلَيک الْقَدَرُ وَ أَنْتَ مَأْزُورٌ يا أَشْعَثُ ابْنُک سَرَّک وَ هُوَ بَلَاءٌ وَ فِتْنَةٌ وَ حَزَنَک وَ هُوَ ثَوَابٌ وَ رَحْمَةٌ.

متن فارسی

اميرالمومنين (عليه السلام) هنگامى که به اشعث بن قيس به مناسبت درگذشت پسرى از او، به وى تسليت مى داد، چنين گفت:  اى اشعث اگر بر پسرت اندوهناک باشى، پس به تحقيق اين امر به علت رابطه پدر و فرزندى، کار شايسته اى از تو مى باشد  و اگر صبر را پيشه سازى، پس بدان که در نزد خدا براى هر مصيبتى، جايگيرى (ازلطفهاى او) خواهد بود.

 اى اشعث، اگر شکيبايى کنى قضا و قدر بر تو جارى مى گردد (و هر چه بايد بشود، مى شود) و اجر و پاداش به تو مى رسد  و اگر بيتابى بکنى، باز هم قضا و قدر بر تو جريان مى يابد و تو به طرف گناه رفته اى.
 فرزند تو (چون به دنيا آمد و بالندگى و رشد پيدا کرد) تو را خوشحال گردانيد در حالى که او بلا و فتنه بود  و تو را (با مرگ خود) در اندوه قرار داد در حالى که اين امر موجب پاداش و رحمت الهى است.