متن عربی

413- وَ قَالَ (عليه السلام) : لِعَمَّارِ بْنِ يَاسِرٍ وَ قَدْ سَمِعَهُ يُرَاجِعُ الْمُغِيرَةَ بْنَ شُعْبَةَ كَلَاماً دَعْهُ يَا عَمَّارُ فَإِنَّهُ لَمْ يَأْخُذْ مِنَ الدِّينِ إِلَّا مَا قَارَبَهُ مِنَ الدُّنْيَا وَ عَلَى عَمْدٍ لَبَسَ عَلَى نَفْسِهِ لِيَجْعَلَ الشُّبُهَاتِ عَاذِراً لِسَقَطَاتِهِ .
 

متن فارسی

ص   1020
امام عليه السلام كه شنيد عمار بن ياسر به گفته اى مغيرة بن شعبه پاسخ مى دهد فرمود: عمار او را ول كن، زيرا وى از دين فقط به مقدارى كه او را به دنيا نزديك كند گرفته است. او عمدا مطلب را بر خود مشكل ساخته، تا موارد شبهه را عذر براى لغزشهاى خود بياورد.