اگر بندة خدا اجل و پايان كارش را مى ديد، با آرزو و فريب آن دشمنى مى ورزيد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( مصطفی زمانی)  >   ديدار خدا ( حکمت شماره 206 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید

متن عربی

206- وَ قَالَ (عليه السلام) : اتَّقُوا اللَّهَ تَقِيَّةَ مَنْ شَمَّرَ تَجْرِيداً وَ جَدَّ تَشْمِيراً وَ كَمَّشَ فِي مَهَلٍ وَ بَادَرَ عَنْ وَجَلٍ وَ نَظَرَ فِي كَرَّةِ الْمَوْئِلِ وَ عَاقِبَةِ الْمَصْدَرِ وَ مَغَبَّةِ الْمَرْجِعِ .


متن فارسی

مانند كسى كه دامن به كمر زده و تنهاست و با چست و چالاكى تلاش نموده و با داشتن فرصت شتاب كرده است و از روى ترس پيشدستى نموده است و براى رفتن به قرارگاه خود و به پايان كار خويش انديشيده و به ملاقات خدا (روز قيامت) توجه نموده از خدا بترسيد.

 

قبلی بعدی