متن عربی

49.وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ اِلى مُعاوِيَةَ اَيْضاً

1. اَمّا بَعْدُ، فَاِنَّ الدُّنْيا مَشْغَلَةٌ عَنْ غَيْرِها، وَ لَمْ يُصِبْ صاحِبُها مِنْها
2. شَيْئاً اِلاّ فَتَحَتْ لَهُ حِرْصاً عَلَيْها وَ لَهَجاً بِها، 
3. وَ لَنْ يَسْتَغْنِىَ صاحِبُها بِما نالَ فيها عَمّا لَمْ يَبْلُغْهُ مِنْها، وَ مِنْ وَراءِ ذلِكَ فِراقُ ما جَمَعَ، وَ نَقْضُ ما اَبْرَمَ.
4.  وَ لَوِ اعْتَبَرْتَ بِما مَضى حَفِظْتَ ما بَقِىَ. وَالسَّلامُ.

متن فارسی

از نامه‌هاى آن حضرت بـاز بـه معـاویـه

1. اما بعد، دنیا آدمى را از دیگر امور بازمى دارد، دنیادار به چیزى از دنیا نمى رسد
2. جز آنکه درى از حرص و شیفتگى به آن به رویش باز مى گردد، 
3. دنیادار به آنچه از دنیا دست یافته نسبت به آنچه به دست نیاورده بى نیاز نمى شود، و به دنبال آنچه فراهم نموده جدایى و فراق، و پنبه شدن رشته هاست. 
4. اگر از گذشته عبرت گیرى آنچه را مانده حفظ خواهى نمود. والسلام.