متن عربی

72.وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ قالَهُ لِمَرْوانَ بْنِ الْحَكَمِ بِالْبَصْرَةِ

1.  قالُوا: اُخِذَ مَرْوانُ بْنُ الْحَكَمِ اَسيراً يَوْمَ الْجَمَلِ
2. فَاسْتَشْفَعَ الْحَسَنَ وَالْحُسَيْنَ عَلَيْهِمَا السَّلامُ اِلى أميرِالْمُؤْمِنينَ عَلَيْهِ السَّلامُ، فَكَلَّماهُ فيهِ فَخَلّى سَبيلَهُ.
3. فَقالا لَهُ:يُبايِعُكَ يا اَميـرَ الْمُؤْمِنيـنَ ؟
4. فَقـالَ عَلَيْهِ السَّـلامُ :أوَلَمْ يُبايِعْنى بَعْدَ قَتْلِ عُثْمانَ؟ لا حاجَةَ لى فى بَيْعَتِهِ، اِنَّها كَفٌّ يَهُودِيَّةٌ،
5. لَوْ بايَعَنى بِكَفِّهِ لَغَدَرَ بِسُبَّتِهِ.
6. اَما اِنَّ لَهُ اِمْرَةً كَلَعْقَةِ الْكَلْبِ اَنْفَهُ.
7. وَ هُوَ اَبُوالاَْكْبُشِ الاَْرْبَعَةِ، وَ سَتَلْقَى الاُْمَّةُ مِنْهُ وَ مِنْ وُلْدِهِ يَوْماً اَحْمَرَ.

متن فارسی

از سخنان آن حضرت است که در بصره درباره مروان بن حَکَم فرمود

1. گفتند: مروان بن حکم روز جَمل اسیر شد،
2. براى نجاتش از امام حسن و امام حسین در نزد امیرالمؤمنین(علیه السلام) شفاعت خواهى کرد، حسنین شفاعت کردند و امام علی(علیه السلام) او را آزاد فرمود.
3. حسنین براى بیعت مروان از حضرت اجازه خواستند،
4. امام فرمود: مگر بعد از قتل عثمان با من بیعت نکرد؟ مرا به بیعت او نیاز نیست، دستش دست یهودى خائن است،
5.  اگر با دستش با من بیعت کند با نشیمنگاهش مى شکند.
6.  براى او حکومتى در پیش است که مقدار زمانش به اندازه اى است که سگ بینى خود را بلیسد.
7. او پدر چهار حاکم است، و جامعه اسلامى از او و فرزندانش روز خونبارى خواهد دید.