چون دنيا به كسى روى آورد ، نيكى هاى ديگران را به او عاريت دهد ، و چون از او روى برگرداند خوبى هاى او را نيز بربايند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  ثناى مردم ( حکمت شماره 286 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

286- وَ قَالَ (عليه السلام): اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِک مِنْ أَنْ تُحَسِّنَ فِي لَامِعَةِ الْعُيونِ عَلَانِيتِي وَ تُقَبِّحَ فِيمَا أُبْطِنُ لَک سَرِيرَتِي مُحَافِظاً عَلَى رِثَاءِ النَّاسِ مِنْ نَفْسِي بِجَمِيعِ مَا أَنْتَ مُطَّلِعٌ عَلَيهِ مِنِّي فَأُبْدِي لِلنَّاسِ حُسْنَ ظَاهِرِي وَ أُفْضِي إِلَيک بِسُوءِ عَمَلِي تَقَرُّباً إِلَى عِبَادِک وَ تَبَاعُداً مِنْ مَرْضَاتِک.


متن فارسی

اميرالمومنين (عليه السلام) فرمود: خداوندا، همانا من به تو پناه مى برم ازاينکه در برابر درخشندگى چشمها (يا چشمهاى درخشنده) ظاهر من و آنچه در من آشکار مى باشد نيکو نمايد،  و هر چه را نهان مى دارم در نزد تو زشت باشد  در حالى که بخواهم با رياکارى و ظاهر سازى خود را در همه چيزهايى درباره من که تو از آن آگاه هستى در نزد مردم (از اينکه گمان بد به من ببرند) حفظ کنم  و در اثر آن، ظاهرى نيکو از خود براى مردم، آشکار سازم و عمل بدم را در نزد تو بياورم  و اين کار، براى نزديک شدن به بندگانت و دور گرديدن از خشنودى تو، بوده باشد.

قبلی بعدی