اى مردم، بايد خدا شما را به هنگام نعمت همانند هنگامه كيفر ، ترسان بنگرد ، زيرا كسى كه رفاه و گشايش را زمينة گرفتار شدن خويش نداند ، پس خود را از حوادث ترسناك ايمن مى پندارد و آن كس كه تنگدستى را آزمايش الهى نداند پاداشى را كه اميدى به آن بود از دست خواهد
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  به مصقلة بن هبیره شیبانی ( خطبه شماره 44 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

44.و من كلام له (علیه السلام):لما هرب مصقلة بن هبيرة الشيباني إلى معاوية، و كان قد ابتاع سبي بني ناجية من عامل أمير المؤمنين عليه السلام و أعتقهم، فلما طالبه بالمال خاس به و هرب إلى الشام‏

1.      قَبَّحَ اللَّهُ مَصْقَلَةَ فَعَلَ فِعْلَ السَّادَةِ وَ فَرَّ فِرَارَ الْعَبِيدِ !

2.      فَمَا أَنْطَقَ مَادِحَهُ حَتَّى أَسْكَتَهُ وَ لَا صَدَّقَ وَاصِفَهُ حَتَّى بَكَّتَهُ .

3.      وَ لَوْ أَقَامَ لَأَخَذْنَا مَيْسُورَهُ وَ انْتَظَرْنَا بِمَالِهِ وُفُورَهُ‏.


متن فارسی

44.از یک سخن آن حضرت هنگامی که مصقلة بن هبیره شیبانی به سوی معاویه گریخت ،زیرا اسیران بنی ناجیه را از فرماندار امیر مؤمنان علیه السلام خرید و آزاد کرد ،وچون او مال را طلب کرد مصقله خیانت نموده به شام گریخت

  1. خداوند روی مصقله را زشت کناد!کار یزرگان کرد ومانند بردگان گریخت !
  2. هنوز زبان ثنا گوی خود را نگشوده خاموشش ساخت ،و واصف خود را تصدیق ننموده دهانش را شکست .
  3. اگر نزد ما میماند آنچه برایش میسور بود می ستاندیم و برای دریافت بقیه تا فراوان شدن مالش منتظر می ماندیم.
قبلی بعدی