متن عربی

 [350] .قَالَ (علیه السلام):(1)أَيُّهَا النَّاسُ [لِيَرَاكُمُ [لَيَرَاكُمُ‏]] لِيَرَكُمُ اللَّهُ مِنَ النِّعْمَةِ وَجِلِينَ كَمَا يَرَاكُمْ مِنَ النِّقْمَةِ فَرِقِينَ إِنَّهُ مَنْ وُسِّعَ عَلَيْهِ فِي ذَاتِ يَدِهِ فَلَمْ يَرَ ذَلِكَ اسْتِدْرَاجاً فَقَدْ أَمِنَ مَخُوفاً

(2)وَ مَنْ ضُيِّقَ عَلَيْهِ فِي ذَاتِ يَدِهِ فَلَمْ يَرَ ذَلِكَ اخْتِبَاراً فَقَدْ ضَيَّعَ مَأْمُولًا.

متن فارسی

امام (عليه السّلام) فرمود: (1)ای مردم شایسته است که خدا شما را از نعمت در ترس و هراس ببیند، همچنانکه از خشم هراسان می بیند،مطلب این است که به هرکسی که در نعمت وسعت داده شود و او این را استدراج نداند محققا از چیز ترسیدنی ایمن شده است.

(2)و هرکس در ثروت و نعمت او تنگی حادث پس آنرا امتحان نداند چیز امیدوار شدنی را ضایع نموده است.