(عبدالله بن عباس در مسئله اى نظر داد كه امام آن را قبول نداشت و فرمود) بر تو است كه رأى خود را به من بگويى، و من باى پيرامون آن بينديشم ، آنگاه اگر خلاقى نظر تو فرمان دادم بايد اطاعت كني!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  بايسته هاى پيشوا ( حکمت شماره 73 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

73- وَ قَالَ (عليه السلام): مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنَّاسِ إِمَاماً فَلْيبْدَأْ بِتَعْلِيمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْلِيمِ غَيرِهِ وَ لْيکنْ تَأْدِيبُهُ بِسِيرَتِهِ قَبْلَ تَأْدِيبِهِ بِلِسَانِهِ وَ مُعَلِّمُ نَفْسِهِ وَ مُؤَدِّبُهَا أَحَقُّ بِالْإِجْلَالِ مِنْ مُعَلِّمِ النَّاسِ وَ مُؤَدِّبِهِمْ.


متن فارسی

اميرالمومنين (عليه السلام) فرمود: هر که خود را براى مردم امام و پيشوا قرار دهد، پيش از اينکه به تعليم و آموختن ديگران بپردازد، بايد به تعليم و آموختن خود، آغاز نمايد  و بايد، ادب آموزى او، قبل از اينکه با زبانش باشد با سيرت و رفتار او، بوده باشد.

 آن کس که به ياد دادن و ادب آموختن خود مى پردازد، بيشتر از کسى که به ياد دادن و ادب آموختن ديگران پرداخته، شايسته بزرگداشت و احترام است.

قبلی بعدی