متن عربی

11- و من کلام له (علیه السلام) لابنه محمد ابن الحنفیة لما أعطاه الرایة یوم الجمل : 
تَزُولُ الْجِبَالُ وَ لَا تَزُلْ عَضَّ عَلَی نَاجِذِک أَعِرِ اللَّهَ جُمْجُمَتَک تِدْ فِی الْأَرْضِ قَدَمَک ارْمِ بِبَصَرِک أَقْصَی الْقَوْمِ وَ غُضَّ بَصَرَک وَ اعْلَمْ أَنَّ النَّصْرَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ.

متن فارسی

خطاب به محمد حنفیه

کلامی است از امیرالمومنین علیه السلام که چون در جنگ جمل پرچم را به فرزندش محمد حنفیه عطا فرمود، بر زبان جاری ساخت:

اگر کوهها از جا کنده شد، تو در جای خود استوار و پابرجا باش، دندانها (یا دندانهای آخر دهانت) را محکم روی هم فشار آور، جمجمه و استخوان سرت را به خدا عاریه بده (یعنی سرت را در راه خدا فدا کن) پایت را مانند میخ در زمین بکوب (هیچ چیز نتواند تو را از جایت حرکت بدهد) چشمانت را به دورترین افراد دشمن بیفکن (و حرکات آنها را زیر نظر بگیر) از نگاه کردن به برق شمشیر و دیگر سلاحهای دشمن و از هر چیز دیگری که ایجاد ترس و رعب می کند، خودداری کن، و بدان که پیروزی از جانب خدای سبحان است.