شايسته نيست به سخنى كه از دهان كسى خارج شد، گمان بد ببرى ، چرا كه براى آن برداشت نيكويى مى توان داشت.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  معاویه و شیطان نفس ( نامه شماره 73 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

73.وَ مِنْ کِتابٍ لَهُ عَلیهِ السَّلام ُإِلَى مُعَاوِیَةَ

  1. أَمَّا بَعْدُ، فَإِنِّی عَلَى التَّرَدُّدِ فِی جَوَابِکَ، وَالْاِسْتَماعِ إِلَى کِتَابِکَ
  2.  لَمُوَهِّنٌ رَأْیِی، وَ مُخَطِّیءٌ فِرَاسَتِی.
  3. وَ إِنَّکَ إِذْ تُحَاوِلُنِی الْاُمُورَ
  4. وَ تُرَاجِعُنِی السُّطُورَ، کَالْمُسْتَثْقِلِ النَّائِمِ، تَکْذِبُهُ أَحلَامُهُ،
  5.  وَالْمُتَحَیِّرِ الْقَائِمِ یَبْهَظُهُ مَقَامُهُ،
  6. لا یَدْرِی أَلَهُ مَا یَأْتِی أَمْ عَلَیْهِ،
  7. وَ لَسْتَ بِهِ، غَیْرَ أَنَّهُ بِکَ شَبِیهٌ.
  8. وَ أُقْسِمُ بِاللّهِ إِنَّهُ لَوْ لا بَعْضُ الْاِسْتِبْقَاءِ،
  9. لَوَصَلَتْ إِلَیْکَ مِنِّی قَوَارِعُ، تَقْرَعُ الْعَظْمَ، وَ تَهْلِسُ اللَّحْمَ!
  10. وَ اعْلَمْ أَنَّ الشَّیْطَانَ قَدْ ثَبَّطَکَ عَنْ أَنْ تُراجِعَ أَحْسَنَ أُمُورکِ،
  11. وَ تأْذَنَ لِمَقَالِ نَصِیحَتِکَ، وَالسَّلَامُ لِاَهْلِهِ.

متن فارسی

73.و از نامه آن حضرت است به معاویه

  1.  اما بعد (از حمد و ثناى الهى)، من براى این که مکرر به پاسخ نامه هاى تو پرداخته و گوش به آن فراداده ام خود را سرزنش مى کنم
  2. و هوشیارى خود را تخطئه مى نمایم (چرا که سخنانم همچون میخ آهنینى است که در سنگ فرو نمى رود و یا همچون خطاب به دیوارها و اشیاى بى جان و بى روح است).
  3. در آن هنگام که تو از من خواسته هایى (مانند حکومت شام یا حکم ولایت عهدى) دارى
  4. و پیوسته نامه نگارى مى کنى به کسى مى مانى که به خواب سنگینى فرو رفته و رؤیا (هاى آشفته) مى بیند که به او دروغ مى گوید
  5. و یا همچون شخص سرگردانى که ایستاده است و ایستادنش او را به مشقت افکنده (زیرا نمى داند به کدام راه برود)
  6.  و نمى داند که آینده به سود اوست یا به زیانش.
  7. البته تو آن شخص نیستى (که چنین خواب آشفته اى دیده وسرگردان شده باشد) بلکه او شبیه توست!
  8. به خدا سوگند! اگر علاقه به باقى ماندن (مؤمنان پاک دل و آثار اسلام و نتیجه زحمات پیغمبر اکرم) نبود،
  9. ضربه هاى کوبنده اى از من به تو مى رسید که استخوانت را خُرد و گوشت تو را آب مى کرد
  10. و بدان که شیطان تو را از این که به کارهاى خوب بپردازى بازداشته
  11. و به تو اجازه نمى دهد به اندرزهایى که به سود توست گوش فرادهى و سلام بر آن ها که شایسته سلام اند.
قبلی بعدی