متن عربی

70.وَ مِنْ کِتابٍ لَهُ عَلیهِ السَّلام ُإِلَى سَهْلِ بْنِ حُنَیْفٍ الأنْصَارِیَّ وَ هُوَ عَامِلُهُ عَلَى المَدِینَةِ فی مَعْنَى قَوْمٍ مِنْ أَهْلِها لَحِقُوا بِمُعَاوِیَةَ

1. أَمَّا بَعْدُ، فَقَدْ بَلَغَنِی أَنَّ رِجَالاً مِمَّنْ قِبَلَکَ یَتَسَلَّلُونَ إِلَى مُعَاوِیَةَ،
2. فَلا تَأْسَفْ عَلَى مَا یَفُوتُکَ مِنْ عَدَدِهِمْ،
3. وَ یَذْهَبُ عَنْکَ مِنْ مَدَدِهِمْ،
4.  فَکَفَى لَهُمْ غَیّاً .وَ لَکَ مِنْهُمْ شَافِیاً
5. فِرارُهُمْ مِنْ الْهُدَى وَ الْحَقِّ، وَ إِیضَاعُهُمْ إِلَى الْعَمَى وَ الْجَهْلِ،
6. وَ إِنَّمَا هُمْ أَهْلُ دُنْیَا مُقْبِلُونَ عَلَیْهَا، وَ مُهْطِعُونَ إِلَیْهَا،
7. وَ قَدْ عَرَفُوا الْعَدْلَ وَ رَأَوْهُ، وَ سَمِعُوهُ وَ وَعَوْهُ،
8. وَ عَلِمُوا أَنَّ النَّاسَ عِنْدَنَا فِی الْحَقِّ أُسْوَةٌ، فَهَرَبُوا إِلَى إِلاثَرَةِ، فَبُعْداً لَهُمْ وَ سُحْقاً!!
9. إِنَّهُمْ وَ اللّهِ لَمْ یَنْفِرُوا مِنْ جَوْرٍ، وَ لَمْ یَلْحَقُوا بِعَدْلٍ،
10. وَ إِنَّا لَنَطْمَعُ فِی هذَا الْاَمْرِ أَنْ یُذَلِّلَ اللّهُ لَنَا صَعْبَهُ، وَ یُسَهِّلَ لَنَاحَزْنَهُ،
11. إِنْ شَاءَ اللّهُ، وَالسَّلَامُ.

متن فارسی

70.و از نامه آن حضرت است به سهل بن حنیف انصارى، فرماندار مدینه درباره گروهى از مردم آن جا که به معاویه پیوسته بودند

1. اما بعد (از حمد و ثناى الهى)، به من خبر رسیده که افرادى از قلمرو تو مخفیانه به معاویه مى پیوندند؛
2. هرگز به خاطر این تعداد که از دست داده اى
3. و از کمک آنان بى بهره شده اى تأسف مخور.
4. این گمراهى براى آنان بس و براى آرامش خاطر تو کافى است
5.  که آن ها از هدایت و حق به سوى کوردلى و جهل شتافته اند، از این رو (غم مخور زیرا)
6. آن ها فقط اهل دنیا هستند و به آن روى آورده اند و با سرعت به سوى آن مى شتابند
7. در حالى که عدالت را به خوبى شناخته و دیده بودند و گزارش آن را شنیده و به خاطر سپرده بودند
8. و مى دانستند که همه مردم نزد ما حقوق برابر دارند، پس آن ها از این «برابرى» به سوى «تبعیض هاى ناروا» گریختند.
9. خداوند آن ها را از رحمت خود دور و هلاک سازد؛ به خدا سوگند! آن ها از ستم نگریختند و به عدل نپیوستند
10. و ما امیدواریم که در این راه، خداوند مشکلات را بر ما آسان سازد و سختى ها را بر ما هموار کند،
11. إن شاءالله، والسلام