(عبدالله بن عباس در مسئله اى نظر داد كه امام آن را قبول نداشت و فرمود) بر تو است كه رأى خود را به من بگويى، و من باى پيرامون آن بينديشم ، آنگاه اگر خلاقى نظر تو فرمان دادم بايد اطاعت كني!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  تشریح صفات یک پیشوای دادگر ( خطبه شماره 131 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

131.وَ مِنَ الْکَلَام‏ لَه‏ علیه السلام وَ فِیهِ یُبَیِّنُ سَبَبَ طَلَبِهِ الحُکْمَ، وَ یُصِفُ الإمامَ الحَقَّ

  1. أَیَّتُهَا النُّفُوسُ الْمخْتَلِفَةُ، وَ الْقُلُوبُ الْمُتَشَتِّتَةُ،
  2.  الشَّاهِدَةُ أَبْدَانُهُمْ، وَ الْغَائِبَةُ عَنْهُمْ عُقُولُهُمْ،
  3. أَظْأَرُکُمْ عَلَى الْحَقِّ وَ أَنْتُمْ تَنْفِرُونَ عَنْهُ نُفُورَ الْمِعْزَى مِنْ وَعْوَعَةِ الْاَسَدِ!
  4. هَیْهَاتَ أَنْ أَطْلَعَ بِکُمْ سَرَارَ الْعَدْلِ، أَوْ أُقِیمَ اعْوِجَاجَ الْحَقِّ.
  5. اللَّهُمَّ إِنَّکَ تَعْلَمُ أَنَّهُ لَمْ یَکُنِ الَّذِی کَانَ مِنَّا، مُنَافَسَةً فِی سُلْطَانٍ،
  6. وَ لا الِتمَاسَ شَىْءٍ مِنْ فُضُولِ الْحُطَامِ،
  7. وَ لکِنْ لِنَرِدَ الْمَعَالِمَ مِنْ دِینِکَ، وَ نُظْهِرَ الْاِصْلاَحَ فِی بِلاَدِکَ،
  8. فَیَأْمَنَ الْمَظْلُومُونَ مِنْ عِبَادِکَ، وَ تُقَامَ الْمُعَطَّلَةُ مِنْ حُدُودِکَ.
  9. اللَّهُمَّ إِنِّی أَوَّلُ مَنْ أَنَابَ، وَ سَمِعَ وَ أَجَابَ،
  10. لَمْ یَسْبِقْنِی إِلَّا رَسُولُ اللّهِ (صلی الله علیه و آله) بِالصَّلاَةِ.
  11. وَ قَدْ عَلِمْتُمْ أَنَّهُ لَا یَنْبَغِی أَنْ یَکُونَ الْوَالِی عَلَى الْفُرُوجِ وَ الدِّمَاءِ،
  12. وَ الْمَغَانِمِ وَ الْاَحْکَامِ، وَ إِمَامَةِ الْمُسْلِمِینَ الْبَخِیلُ،
  13. فَتَکُونَ فِی أَمْوَالِهِمْ نَهْمَتُهُ، وَ لا الْجَاهِلُ فَیُضِلَّهُمْ بِجَهْلِهِ،
  14. وَ لا الْجَافِی فَیَقْطَعَهُمْ بِجَفَائِهِ، وَ لا الْحَائِفُ لِلدُّوَلِ،
  15. فَیَتَّخِذَ قَوْماً دُونَ قَوْمٍ، وَ لا الْمُرْتَشِی فِی الْحُکْمِ،
  16. فَیَذْهَبَ بِالْحُقُوقِ، وَ یَقِفَ بِهَا دُونَ الْمَقَاطِعِ،
  17. وَ لا الْمُعَطِّلُ لِلسُّنَّةِ، فَیُهْلِکَ الْاُمَّةَ.

متن فارسی

131.از سخنان آن حضرت است در تشریح علت این که به دنبال امر حکومت بر مردم است و بیان صفات یک امام دادگر

  1. علل اصلى ناکامى ها: اى ارواح پراختلاف! واى دل هاى پراکنده!
  2. شما که بدن هایتان حاضر و ظاهر است، و عقل هایتان پوشیده و پنهان!
  3. من پیوسته شما را متوجه حق مى سازم ولى شما از آن فرار مى کنید همچون بزهایى که از غرّش شیر مى گریزند!
  4. هیهات که من بتوانم به وسیله شما ظلمت و تاریکى را از چهره عدالت برگیرم یا کژى حق را راست کنم.
  5. فلسفه حکومت اسلامى: خدایا! تو مى دانى که آنچه ما (در امر حکومت) انجام دادیم نه براى به دست آوردن سلطنت و مقام بود،
  6. و نه براى نیل به متاع پست دنیا،
  7. بلکه براى این بود که نشانه هاى محوشده دینت را بازگردانیم و بر پا سازیم و اصلاح را در شهرهاى تو آشکار کنیم،
  8. تا بندگان ستم دیده ات (از ظلم ظالمان) ایمن گردند، و حدود و قوانین تعطیل شده ات اقامه و اجرا شود.
  9. خداوندا! من نخستین کسى بودم که به سوى تو بازگشتم، و دعوت تو را شنیدم و اجابت کردم،
  10. هیچ کس جز رسول خدا (صلی الله علیه و آله) پیش از من (به درگاه تو) نماز نخواند.
  11. شرایط رهبر اسلامى: شما مى دانید، آن کس که بر نوامیس، و خون ها، و اموال (مردم) و احکام و امامت مسلمین، سلطه پیدا مى کند،
  12. نباید بخیل باشد تا حرص جمع آورى اموال براى خود، او را مشغول سازد (و از حق وعدالت بازدارد) و نباید جاهل و نادان باشد که با جهل خویش مردم را گمراه کند
  13. و نه خشن باشد که با خشونت خویش پیوندهاى مردم را قطع کند
  14. و نه ستمگر و حیف و میل کننده اموال (بیت المال) که تبعیض روا دارد،
  15. و گروهى را بر گروه دیگرى (بى دلیل) مقدّم شمرد، و نه در قضاوت رشوه گیر باشد
  16. که حقوق (مردم) را از بین ببرد و در رساندن حق (به صاحبانش) کوتاهى ورزد
  17. و نباید سنّت (پیامبر (صلی الله علیه و آله)) را تعطیل کند و بدین سبب امّت را به هلاکت بیفکند!

 

قبلی بعدی