ستودن بيش از آنچه كه سزاوار است نوعى چاپلوسى ، و كمتر از آن ، درماندگى يا حسادت است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  طوائف عرب ( حکمت شماره 120 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

120.و سئل علیه السلام عن قريش فقال:

أمّا بنُو مخْزُوم فريْحانةُ قُريْش، نُحِبُّ حدِيث رِجالِهِمْ، و النِّكاح فِي نِسائِهِمْ.

و أمّا بنُو عبْدِ شمْس فأبْعدُها رأْياً، و أمْنعُها لِما وراء ظُهُورِها.

و أمّا نحْنُ فأبْذلُ لِما فِي أيْدِينا، و أسْمحُ عِنْد الْموْتِ بِنُفُوسِنا و هُمْ أكْثرُ و أمْكرُ و أنْكرُ، و نحْنُ أفْصحُ و أنْصحُ و أصْبحُ


متن فارسی

درباره قریش از آن حضرت پرسیدند،فرمود :بنی مخزوم گل خوشبوی قریش اند، گفتگو با مردانشان و زناشویی با زنانشان را دوست داریم.

بنی عبدشمس از دیگر قبایل قریش دوراندیش تر و در دفاع از آنچه پشت سر دارند توانمندترند.

و ما نسبت به آنچه در دست داریم بخشنده تر و هنگام جانبازی به جان دادن سخاوتمندتریم. آنان تعدادشان بیشتر است و مکارتر و زشت روترند و ما فصیح تر و  خیرخواه تر و خوش روتریم.

قبلی بعدی