متن عربی

75.و من کتاب له (علیه السلام) إلی معاوية في أول ما بويع له ذکره الواقدي في کتاب "الجمل" :
مِنْ عَبْدِ اللَّهِ عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ إِلَی مُعَاوِيَةَ بْنِ أَبِي سُفْيَانَ أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ عَلِمْتَ إِعْذَارِي فِيکمْ وَ إِعْرَاضِي عَنْکمْ حَتَّی کانَ مَا لَا بُدَّ مِنْهُ وَ لَا دَفْعَ لَهُ وَ الْحَدِيثُ طَوِيلٌ وَ الْکلَامُ کثِيرٌ وَ قَدْ أَدْبَرَ مَا أَدْبَرَ وَ أَقْبَلَ مَا أَقْبَلَ فَبَايِعْ مَنْ قِبَلَک وَ أَقْبِلْ إِلَيَّ فِي وَفْدٍ مِنْ أَصْحَابِک وَ السَّلَامُ .

متن فارسی

نامه ای است از اميرالمومنين (علیه السلام)به معاويه، در روزهای اولی که با آن حضرت بيعت شده بود.
اين نامه را، واقدی در کتاب جمل ذکر کرده است:

از سوی بنده خدا علی اميرالمومنين به معاويه پسر ابوسفيان: اما بعد پس به تحقيق تو عذر من را در نزد خدا درباره شما و اعراض و رو گردانيدن من را از شما دانسته ای، تا آنچه از وقوع آن، گريز و گريزی نبود (ظ مقصود قتل عثمان است) و هيچ چيز نمی توانست جلو آن را بگيرد، پيش آمد و خبر در اين باره طولانی و سخن، بسيار است و همانا، هرچه از روزگار، پشت کرده و سپری شده گذشته است و آنچه رو کرده و آمده، آمده است، بنابراين، از کسانيکه نزد تو هستند ، (از طرف من) بيعت بگير و با نمايندگانی از يارانت، نزد من بيا.