متن عربی

94- و من خطبة له (علیه السلام) یقرر فضیلة الرسول الکریم :
بَعَثَهُ وَ النَّاسُ ضُلَّالٌ فِی حَیرَةٍ وَ حَاطِبُونَ فِی فِتْنَةٍ قَدِ اسْتَهْوَتْهُمُ الْأَهْوَاءُ وَ اسْتَزَلَّتْهُمُ الْکبْرِیاءُ وَ اسْتَخَفَّتْهُمُ الْجَاهِلِیةُ الْجَهْلَاءُ حَیارَی فِی زَلْزَالٍ مِنَ الْأَمْرِ وَ بَلَاءٍ مِنَ الْجَهْلِ فَبَالَغَ (صلی الله علیه وآله) فِی النَّصِیحَةِ وَ مَضَی عَلَی الطَّرِیقَةِ وَ دَعَا إِلَی الْحِکمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ.

متن فارسی

وصف پیامبر

بخشی از یکی از خطبه های امیرالمومنین علیه السلام است:

خداوند، پیغمبر (صلی الله علیه و آله) را فرستاد در حالی که مردم در گمراهی و سرگردانی به سر می بردند، و پایمال فتنه بودند، هوی و هوس، آنها را به سوی خود خوانده و خودپسندی و غرور، ایشان را به خطاکاری در افکنده و دوران جاهلیت، همراه با نادانی بسیار، آنها را به سبکسری و مسخرگی، کشانده بود و در سختیها و رنج نادانی، سر گردان بودند، پس پیامبر صلی الله علیه و آله در نصیحت کردن ایشان، کوشش بسیار کرد و به راه راست و درست الهی رفت و به حکمت و موعظه نیکو، دعوت نمود.