متن عربی
73.وَ مِنَ الْکَلَام لَه علیه السلام قاله لمروان بن الحکم بالبصرة قالوا: أُخِذَ مروان بن الحکم أسیراً یوم الجمل، فاستشفع الحسن و الحسین علیهما السلام إلى أمیرالمؤمنین (علیه السلام)؛ فکلمّاه فیه. فخلّى سبیله، فقالا له: یبایعک یا أمیرالمؤمنین؟ فقال (علیه السلام):
- أَوَ لَمْ یُبَایِعْنی بَعْدَ قَتْلِ عُثْمانَ!
- لا حَاجَةَ لِی فِی بَیْعَتِهِ!
- إِنَّها کَفٌّ یَهُودِیَّةٌ،
- لَوْ بَایَعَنِی بِکَفِّهِ لَغَدَرَ بِسُبَّتِهِ،
- أَمَا إِنَّ لَهُ إِمْرَةً کَلَعْقَةِ الْکَلْبِ أَنْفَهُ،
- وَ هُوَ أَبُو الْاَکْبُشِ الْاَرْبَعَةِ،
- وَ سَتَلْقَى الْاُمَّةُ مِنْهُ
- وَ مِنْ وَلَدِهِ یَوْماً أَحْمَرَ.
متن فارسی
73.سخن امام به مروان بن حکم در بصره نقل کرده اند که «مروان بن حکم» روز جنگ جمل اسیر شد (و او را خدمت على (علیه السلام) آوردند) از امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) شفاعت خواست و آن ها نزد پدر براى او شفاعت کردند و درباره عفو او سخن گفتند، امام (علیه السلام) او را آزاد فرمود. آن دو بزرگوار عرض کردند: اى امیرمؤمنان! اجازه مى دهید او با شما بیعت کند؟ امام (علیه السلام) فرمود.
- پیشگویى از آینده حکومت بنى مروان: مگر او (مروان) پس از قتل عثمان با من بیعت نکرد؟
- من نیازى به بیعت او ندارم،
- دست او دست یهودى است!
- اگر (امروز) با دستش بیعت کند (فردا) با پشت خود پیمانش را بر باد مى دهد.
- بدانید او حکومت کوتاهى خواهد داشت همچون مقدار زمانى که سگى بینى خود را با زبانش مى لیسد.
- او پدرِ قوچ هاى چهارگانه است
- و امّت اسلام به زودى از دست او
- و پسرانش روز خونینى خواهند داشت!