متن عربی

420- وَ يُرْوَى هذَا الْكَلامُ عَلى وَجْه آخَرَ وَ هُوَ:

1. اَمّا بَعْدُ، فَاِنَّ الَّذى فى يَدِكَ مِنَ الدُّنْيا قَدْ كانَ لَهُ اَهْلٌ قَبْلَكَ،
2. وَ هُوَ صائِرٌ اِلى اَهْل بَعْدَكَ،
3. وَ اِنَّما اَنْتَ جامِعٌ لاَِحَدِ رَجُلَيْنِ:
4. رَجُل عَمِلَ فيما جَمَعْتَهُ بِطاعَةِ اللّهِ، فَسَعِدَ بِما شَقيتَ بِهِ.
5. اَوْ رَجُل عَمِلَ فيهِ بِمَعْصِيَةِ اللّهِ فَشَقِىَ بِما جَمَعْتَ لَهُ.
6. وَ لَيْسَ اَحَدُ هذَيْنِ اَهْلاً اَنْ تُؤْثِرَهُ عَلى نَفْسِكَ،
7. وَلا اَنْ تَحْمِلَ لَهُ عَلى ظَهْرِكَ.
8. فَارْجُ لِمَنْ مَضى رَحْمَةَ اللّهِ،وَ لِمَنْ بَقِىَ رِزْقَ اللّهِ.

متن فارسی

این سخن به صورتی‌ دیگر هم روایت شده و آن این است:

1. اما بعد، آنچه از دنیا در اختیار توست پیش از تو مالکی‌ داشته،
2. و پس از تو به مالکی‌ دیگر می‌ رسد،
3. و تو برای‌ یکی‌ از این دو نفر جمع می‌ کنی‌:
4.  کسی‌ که با فراهم آورده ات به طاعت خدا برمی‌ خیزد،
5. پس خوشبخت گشته به آنچه که تو به آن بدبخت شده ای‌،
6. یا کسی‌ که آن را در معصیت خدا خرج می‌ نماید،پس زیانکار شده به آنچه که تو برای‌ او جمع کردی‌.
7. هیچ کدام از این دو نفر سزاوار نیستند که بر خود مقدم نمایی‌،
8. و نه اینکه به خاطر او بر پشت خود بار گذاری‌.
9. پس برای‌ کسی‌ که از دنیا رفته رحمت خدا را،
10. و برای‌ آن که مانده رزق پروردگار را امیدوار باش.