چون دنيا به كسى روى آورد ، نيكى هاى ديگران را به او عاريت دهد ، و چون از او روى برگرداند خوبى هاى او را نيز بربايند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  ناپایدارى نعمت ها ( حکمت شماره 426 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

426. و قال (علیه السلام):

  1. لا یَنْبَغِی لِلْعَبْدِ أَنْ یَثِقَ بِخَصْلَتَیْنِ:
  2. الْعَافِیَةِ، وَالْغِنَى. بَیْنَا تَرَاهُ مُعَافىً،
  3. إِذْ سَقِمَ؛ وَ بَیْنَا تَرَاهُ غَنِیّاً، إِذِ افْتَقَرَ.

متن فارسی

امام (علیه السلام) فرمود:

  1. سزاوار نیست انسان به دو چیز اطمینان پیدا کند:
  2. سلامتى و ثروت. چرا که در همان حال که انسانى را تندرست مى بینى
  3. ناگهان بیمار مى شود و در همان حال که او را ثروتمند مشاهده مى کنى ناگهان فقیر و مستمند مى گردد.
قبلی بعدی