وقتى يكى از كارگزارانِ امام، خانة با شكوهى ساخت به او فرمود) سكه هاى طلا و نقره سر بر آورده خود را آشكار ساختند، همانا ساختن مجلل بى نيازى و ثروتمندى تو را مى رساند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  ناامیدی از اموال مردم ( حکمت شماره 352 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

 352- وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:

الْغِنَى الاَْكْبَرُ الْيَأْسُ عَمّا فى اَيْدِى النّاسِ.

 وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:

  1. الاَْقاويلُ مَحْفُوظَةٌ،
  2. وَالسَّرائِرُ مَبْلُوَّةٌ،
  3.  وَ «كُلُّ نَفْس بِما كَسَبَتْ رَهينَةٌ».
  4. وَالنّاسُ مَنْقُوصُونَ مَدْخُولُونَ
  5. اِلاّ مَنْ عَصَمَ اللّهُ، سائِلُهُمْ مُتَعَنِّتٌ، وَ مُجيبُهُمْ مُتَكَلِّفٌ.
  6. يَكادُ اَفْضَلُهُمْ رَأْياً يَرُدُّهُ عَنْ فَضْلِ رَأْيِهِ الرِّضى وَالسُّخْطُ،
  7. وَ يَكادُ اَصْلَبُهُمْ عُوداً تَنْكَؤُهُ اللَّحْظَةُ،
  8. وَ تَسْتَحيلُهُ الْكَلِمَةُ الْواحِدَةُ.

وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:

  1. مَعاشِرَ النّاسِ اتَّقُوا اللّهَ، فَكُمْ مِنْ مُؤَمِّل ما لايَبْلُغُهُ،
  2. وَ بان ما لايَسْكُنُهُ،وَ جامِع ما سَوْفَ يَتْرُكُهُ،
  3. وَ لَعَلَّهُ مِنْ باطِل جَمَعَهُ،وَ مِنْ حَقٍّ مَنَعَهُ، اَصابَهُ حَراماً،
  4. وَاحْتَمَلَ بِهِ آثاماً، فَباءَ بِوِزْرِهِ،وَ قَدِمَ عَلى رَبِّهِ آسِفاً لاهِفاً،
  5. قَدْ «خَسِرَ الدُّنْيا وَالاْخِرَةَ ذلِكَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبينُ».

متن فارسی

و آن حضرت فرمود:

 توانگری‌ِ بزرگتر نومیدی‌ از چیزی‌ است که در اختیار مردم است.

و آن حضرت فرمود:

  1.  همه گفته ها نزد خدا محفوظ،
  2. و تمام باطن ها آزموده شده است،
  3. و هر کسی‌ در گرو اعمال خود است.
  4. مردم ناقص و دچار عیبند
  5. جز کسی‌ که خدا او را حفظ کرده، پرسندگانشان مردم آزار،
  6. و پاسخ دهندگانشان در جواب گفتن دچار تکلّف اند،
  7. برترین آنان را در رأی‌ خشنودی‌ و غضب از رأی‌ نیکو بازمی‌ گرداند،
  8.  و استوارترین آنها را نگاهی‌ یـا کلمـه ای‌ دگـرگـون می‌ سـازد .

و آن حضرت فرمود:

  1.  ای‌ مردم خدا را پروا کنید، چه بسیار آرزومندی‌ که به آرزویش نرسد،
  2. و بناکننده ای‌ که دربنایش ساکن نشود، و ثروت اندوزی‌ که به زودی‌ آن را ترک کند،
  3. ثروتی‌ که شاید از حرام جمع کرده، و از حقّی‌ که منع نموده فراهم ساخته، از حرام به آن رسیده
  4. و به خاطرآن زیر بار گناهان رفته، با وزرووبالش به آخرت بازگشته و متأسف و اندوهگین بر خدا وارد شده،
  5. دنیـا و آخـرت را زیـان کـرده، ایـن اسـت زیـان آشـکار .
قبلی بعدی