متن عربی

466- وَ قَالَ (عليه السلام):إِنَّ لِبَنِي أُمَيةَ مِرْوَداً يجْرُونَ فِيهِ وَ لَوْ قَدِ اخْتَلَفُوا فِيمَا بَينَهُمْ ثُمَّ کادَتْهُمُ الضِّبَاعُ لَغَلَبَتْهُمْ.

 قال الرضي : و المرود هنا مفعل من الإرواد و هو الإمهال و الإظهار و هذا من أفصح الکلام و أغربه فکأنه (عليه السلام)شبه المهلة التي هم فيها بالمضمار الذي يجرون فيه إلى الغاية فإذا بلغوا منقطعها انتقض نظامهم بعدها.

متن فارسی

اميرالمومنين (عليه السلام) فرمود: همانا براى بنى اميه، فرصت و ميدانى است که در آن، اسبان خود را به تاخت و تاز در آوردند  (و هر کارى مى خواهند بکنند) و اگر به تحقيق در ميان آنها، اختلاف افتد، آن گاه کفتارها به ايشان حمله ببرند، هر آينه آن کفتارها بر آنها غلبه خواهند کرد.

 (و فرمان راندن ايشان، به آخر خواهد رسيد) شريف رضى گويد: کلمه مرود در اينجا (در جمله: ان لبنى اميه مرودا) از مصدر ارواد به معنى مهلت دادن و فرصت دادن است  و اين کلام از جمله فصيحترين و شگفت انگيزترين کلامهاست،  که گويى اميرالمومنين (عليه السلام) مهلتى را که بنى اميه در آن قرار دارند، به ميدانى که اسبها را تا رسيدن به خط پايانى در آن مى تازانند، تشبيه کرده  که چون به انتهاى آن برسند، نظام حکومتشان از هم گسيخته مى گردد.