(از امام پرسيدند: اگر دُرِ خانة مردى را به رويش بندند، روزى او از كجا خواهد آمد ؟ فرمود) از آن جايى كه مرگ او مى آيد!.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  منتهاى رزق ( حکمت شماره 283 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

283- وَ قَالَ (عليه السلام): اعْلَمُوا عِلْماً يقِيناً أَنَّ اللَّهَ لَمْ يجْعَلْ لِلْعَبْدِ وَ إِنْ عَظُمَتْ حِيلَتُهُ وَ اشْتَدَّتْ طَلِبَتُهُ وَ قَوِيتْ مَکيدَتُهُ أَکثَرَ مِمَّا سُمِّي لَهُ فِي الذِّکرِ الْحَکيمِ وَ لَمْ يحُلْ بَينَ الْعَبْدِ فِي ضَعْفِهِ وَ قِلَّةِ حِيلَتِهِ وَ بَينَ أَنْ يبْلُغَ مَا سُمِّي لَهُ فِي الذِّکرِ الْحَکيمِ وَ الْعَارِفُ لِهَذَا الْعَامِلُ بِهِ أَعْظَمُ النَّاسِ رَاحَةً فِي مَنْفَعَةٍ وَ التَّارِک لَهُ الشَّاک فِيهِ أَعْظَمُ النَّاسِ شُغُلًا فِي مَضَرَّةٍ وَ رُبَّ مُنْعَمٍ عَلَيهِ مُسْتَدْرَجٌ بِالنُّعْمَى وَ رُبَّ مُبْتَلًى مَصْنُوعٌ لَهُ بِالْبَلْوَى فَزِدْ أَيهَا الْمُسْتَنْفِعُ فِي شُکرِک وَ قَصِّرْ مِنْ عَجَلَتِک وَ قِفْ عِنْدََ مُنْتَهَى رِزْقِک.


متن فارسی

اميرالمومنين (عليه السلام) فرمود: با علمى يقينى بدانيد که به راستى خداوند، براى بنده خود، هر چند چاره جويى او بسيار و جويايى او (براى به دست آوردن مال يا روزى) شديد و مکر و فريب او قوى بوده باشد،  (با همه اينها) بيشتر از آنچه در ذکر حکيم براى او نام برده و معين کرده، چيز ديگرى، قرار نداده است،  همچنين خداوند ميان بنده خود، هر قدر ناتوان باشد و چاره جويى او نيز کم باشد،  و ميان رسيدن به آنچه در ذکر حکيم، خداوند براى او نام برده و تعيين فرموده، حائل و مانعى قرار نداده است،  و آن کس که نسبت به اين عامل، (که هر چه مقدر گرديده همان خواهد بود) عارف و شناسا باشد، راحتى و سودى که به او مى رسد، از همه مردم افزونتر است،  (زيرا تسليم سرنوشت است و گرد چاره جويى بيهوده و اصرار در طلب بيجا نمى گردد) و کسى که توجه به اين عامل را فرو گذارد و در آن شک و ترديد روا دارد، دل مشغولى و گرفتارى او در زيانى که به او مى رسد از همه مردم عظيمتر و زيادتر است،  چه بسا کسى که خداوند به او نعمت داده و به تدريج نعمت به او مى دهد تا وى را بيازمايد و به کيفر اعمالش نزديک سازد  و چه بسا کسى که خداوند آزمايشى که از او مى کند و او را به رنجى مبتلا مى سازد، نوعى نيکى و لطفى است که به او مى نمايد  (تا در آخرت به اجرى جزيل برسد) پس اى شنونده، شکرگزارى خود را از خداوند، افزون نما و شتاب در دنيا طلبى را کوتاه کن و به آن حد و اندازه از روزى که به تو رسيده قانع باش.

قبلی بعدی