بزرگ ترين عيب آن كه چيزى را در خوددارى، بر ديگران عيب بشمار!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عمران علیزاده)  >  سفارش به تقوی و زهد ( خطبه شماره 221 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

221.و من خطبة له (علیه السلام):في مقاصد أخرى‏

(1)فَإِنَّ تَقْوَى اللَّهِ مِفْتَاحُ سَدَادٍ وَ ذَخِيرَةُ مَعَادٍ

(2)وَ عِتْقٌ مِنْ كُلِّ مَلَكَةٍ وَ نَجَاةٌ مِنْ كُلِّ هَلَكَةٍ

(3)بِهَا يَنْجَحُ الطَّالِبُ وَ يَنْجُو الْهَارِبُ وَ تُنَالُ الرَّغَائِبُ‏

فضل العمل‏

(4)فَاعْمَلُوا وَ الْعَمَلُ يُرْفَعُ وَ التَّوْبَةُ تَنْفَعُ وَ الدُّعَاءُ يُسْمَعُ

(5)وَ الْحَالُ هَادِئَةٌ وَ الْأَقْلَامُ جَارِيَةٌ

(6)وَ بَادِرُوا بِالْأَعْمَالِ عُمُراً نَاكِساً أَوْ مَرَضاً حَابِساً أَوْ مَوْتاً خَالِساً

(7)فَإِنَّ الْمَوْتَ هَادِمُ لَذَّاتِكُمْ وَ مُكَدِّرُ شَهَوَاتِكُمْ وَ مُبَاعِدُ طِيَّاتِكُمْ

(8)زَائِرٌ غَيْرُ مَحْبُوبٍ وَ قِرْنٌ غَيْرُ مَغْلُوبٍ وَ وَاتِرٌ غَيْرُ مَطْلُوبٍ

(9)قَدْ أَعْلَقَتْكُمْ حَبَائِلُهُ وَ تَكَنَّفَتْكُمْ غَوَائِلُهُ وَ أَقْصَدَتْكُمْ مَعَابِلُهُ

(10) وَ عَظُمَتْ فِيكُمْ سَطْوَتُهُ وَ تَتَابَعَتْ عَلَيْكُمْ عَدْوَتُهُ‏

(11)وَ قَلَّتْ عَنْكُمْ نَبْوَتُهُ

(12)فَيُوشِكُ أَنْ تَغْشَاكُمْ دَوَاجِي ظُلَلِهِ وَ احْتِدَامُ عِلَلِهِ

(13)وَ حَنَادِسُ غَمَرَاتِهِ وَ غَوَاشِي سَكَرَاتِهِ وَ أَلِيمُ إِرْهَاقِهِ

(14)وَ دُجُوُّ أَطْبَاقِهِ وَ [خُشُونَةُ] جُشُوبَةُ مَذَاقِهِ

(15)فَكَأَنْ قَدْ أَتَاكُمْ بَغْتَةً فَأَسْكَتَ نَجِيَّكُمْ وَ فَرَّقَ نَدِيَّكُمْ

(16)وَ عَفَّى آثَارَكُمْ وَ عَطَّلَ دِيَارَكُمْ

(17)وَ بَعَثَ وُرَّاثَكُمْ يَقْتَسِمُونَ تُرَاثَكُمْ

(18)بَيْنَ حَمِيمٍ خَاصٍّ لَمْ يَنْفَعْ وَ قَرِيبٍ مَحْزُونٍ لَمْ يَمْنَعْ وَ آخَرَ شَامِتٍ لَمْ يَجْزَعْ‏

فضل الجد

(19)فَعَلَيْكُمْ بِالْجَدِّ وَ الِاجْتِهَادِ وَ التَّأَهُّبِ وَ الِاسْتِعْدَادِ وَ التَّزَوُّدِ فِي مَنْزِلِ الزَّادِ

(20)وَ لَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا كَمَا غَرَّتْ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ مِنَ الْأُمَمِ الْمَاضِيَةِ وَ الْقُرُونِ الْخَالِيَةِ

(21)الَّذِينَ احْتَلَبُوا دِرَّتَهَا وَ أَصَابُوا غِرَّتَهَا

(22)وَ أَفْنَوْا عِدَّتَهَا

(23)وَ أَخْلَقُوا جِدَّتَهَا

(24)وَ أَصْبَحَتْ مَسَاكِنُهُمْ أَجْدَاثاً وَ أَمْوَالُهُمْ مِيرَاثاً

(25)لَا يَعْرِفُونَ مَنْ أَتَاهُمْ وَ لَا يَحْفِلُونَ مَنْ بَكَاهُمْ وَ لَا يُجِيبُونَ مَنْ دَعَاهُمْ

(26)فَاحْذَرُوا الدُّنْيَا فَإِنَّهَا غَدَّارَةٌ غَرَّارَةٌ خَدُوعٌ

(27)مُعْطِيَةٌ مَنُوعٌ مُلْبِسَةٌ نَزُوعٌ

(28)لَا يَدُومُ رَخَاؤُهَا وَ لَا يَنْقَضِي عَنَاؤُهَا وَ لَا يَرْكُدُ بَلَاؤُهَا

و منها في صفة الزهاد

(29)كَانُوا قَوْماً مِنْ أَهْلِ الدُّنْيَا وَ لَيْسُوا مِنْ أَهْلِهَا فَكَانُوا فِيهَا كَمَنْ لَيْسَ مِنْهَا 

(30)عَمِلُوا فِيهَا بِمَا يُبْصِرُونَ وَ بَادَرُوا فِيهَا مَا يَحْذَرُونَ

(31)تَقَلَّبُ أَبْدَانِهِمْ بَيْنَ ظَهْرَانَيْ أَهْلِ الْآخِرَةِ

(32)وَ يَرَوْنَ أَهْلَ الدُّنْيَا يُعَظِّمُونَ مَوْتَ أَجْسَادِهِمْ وَ هُمْ أَشَدُّ إِعْظَاماً لِمَوْتِ قُلُوبِ أَحْيَائِهِمْ‏.


متن فارسی

از خطبه­ های آن حضرت است در سفارش به تقوی و زهد از دنیا و یاد مرگ.

(1)همانا تقوای الهی کلید هر رستگاری و توشه آخرت است.

(2)وسیله آزادی از هر بندگی است، و باعث نجات و رهایی از هر هلاکت می­باشد.

(3)با آن حاجت هر درخواست کننده روا میشود، و فرار کننده از بلا نجات یابد، و به چیزهای مرغوب و خوب دست یابی میشود.

(4)پس عمل کنید در حالی­ که عمل بالا میرود، و توبه و بازگشتن سود میدهد، و دعا شنیده که میشود.

(5)و حال و وضعیت آرام و قلمها روان است.

(6)و پیشی بگیرید با علمهای خود از تمام شدن عمری که برعکس(رویه نقصان)میرود، یا از مرضی که انسان را از فعالیت بازمیدارد، و یا مرگی که روح را میرباید.

(7)زیرا که مرگ ویران کننده لذّتهای شما،  وآلوده کننده شهوتهای شما، و دور کننده پاکیها و دوشت داشتنیهای شما است.

(8)زیارت کننده ایست دوست نداشتنی، و حریفی است بی­شکست، و خون بگردنی است که مطالبه و بازخواست نمی­شود.

(9)به شما بند شده دامهای او، و شما را راگرفته فتنه­ها و بلاهای او، و شما را نشانه گرفته تیرهای او.

(10)و قهر و غلبه آن در بین شما بزرگ، و حمله او بر شما پی در پی شده است.

(11)و بی اثر بودن شمشیرش در شما کم شده است.

(12)پس نزدیک است که شما را فراگیرد تاریکیهای سایه­ هایش، و شعله ور شدن بیماریش.

(13)و ظلمهای سختیهایش، و پوشش بیهوشیهایش، ودردمند بودن جان گرفتنش.

(14)و تاری فراگیر آن، و درشت و سخت بودن مزّه آن.

(15)پس گویا که ناگهانی بر شما حمله نموده پس رازگویان شما را ساکت، و جمعیت شما را از بین برده، و خانه ­های شما را تعطیل کرده است.

(16)-و آثار و نشانه های شما را از بین برده ،و خانه های شما را تعطیل کرده است.

(17)و وارثان شما را تحریک کرده و برانگیخته که میراث شما را قسمت می­کنند.

(18)در میان خویش مخصوص که به تو سود نداشته، و خویشاوند اندوهگینی که از تو دفاع نکرده و دیگری که شماتت کننده است و از مرگ تو ناراحت نشده است.

(19)پس بر شما باد سعی و تلاش نمودن، و آماده و مهیّا شدن، و توشه برداشتن از جایگاه توشه.

(20)و زندگی شما را نفریبد همچنانکه فریب داد آنهایی را که پیش از شما بودند از امتهای گذشته و قرنهای از بین رفته.

(21)آنهاییکه شیر دنیا را دوشیدند، و از غفلت آن استفاده بردند.

(22)و نعمتهای شمرده شده آنرا فانی نمودند.

(23)و تازگی و طروات آنرا کهنه نمودند.

(24)مسکنهای آنها برها و ثروتهای آنان میراث گشت.

(25)آنهایی را که به زیارتشان میآیند نمیشناسد، و به کسانی که به آنها میگریند اهمیت نمیدهند، و به آنهایی که ایشانرا می­خواند جواب نمی­دهند.

(26)پس از دنیا خذر کنید جون بی­وفا است و فریبنده است و حیله ­گر است.

(27)بخشنده است و منع کننده، پوشاننده است و کَننده.

(28)آسایش و راحتی او همیشه نمی­ماند و زحمتها و مشقتهایش پایان نمی­یابد، و بلاهایش آرام نمی­گیرد.

از آن خطبه است درباره توصیف زاهدان و پارسایان.

(29)گروهی بودند که به ظاهر از اهل دنیا بودند ولی در واقع اهل آن نبودند، و پس در دنیا مانند کسی وبدند که از دنیا نباشد.

(30)در دنیا عمل کرده­اند به آنچه با بصیرت درک کرده­اند، و پیشدستی نموده­اند به آنچه از آن حذر و واهمه داشتند.

(31)بدنهای آنها پشت سر و درمیان اهل آخرت میگردد.

(32)می­بینند که اهل دنیا مردن بدنهای خود را بزرگ میشمارند، و آنها مردن دلهای زنده خود را بسیار بزرگ و مهم میشمارند.

قبلی بعدی