متن عربی

220.و من كلام له  (علیه السلام):في وصف بيعته بالخلافة

[قال الشريف: و قد تقدم مثله بألفاظ مختلفة.]

(1)وَ بَسَطْتُمْ يَدِي فَكَفَفْتُهَا وَ مَدَدْتُمُوهَا فَقَبَضْتُهَا

(2)ثُمَّ تَدَاكَكْتُمْ عَلَيَّ تَدَاكَّ الْإِبِلِ الْهِيمِ عَلَى حِيَاضِهَا يَوْمَ وِرْدِهَا

(3)حَتَّى انْقَطَعَتِ‏النَّعْلُ وَ سَقَطَ الرِّدَاءُ وَ وُطِئَ الضَّعِيفُ

(4)وَ بَلَغَ مِنْ سُرُورِ النَّاسِ بِبَيْعَتِهِمْ إِيَّايَ أَنِ ابْتَهَجَ بِهَا الصَّغِيرُ وَ هَدَجَ إِلَيْهَا الْكَبِيرُ

(5)وَ تَحَامَلَ نَحْوَهَا الْعَلِيلُ وَ حَسَرَتْ إِلَيْهَا الْكِعَابُ‏.

متن فارسی

از سخنان آن حضرت است در توصیف بیعت مردم به آن بزرگوار به عنوان خلافت، و قبلاً نظیر این کلام- درکلام 53-137- با الفاظ مختلف گذشت.

(1)دستم را گشودید و من آنرا بهم نهادم، و آنرا کشیدید و من آنرا قبض نمودم.

(2)سپس بر من ازدحام کردید، مانند ازدحام نمودن شترهای تشنه به سر حوض ها موقع آب خوردن.

(3)تا آنکه بند کفش پاره شد، و عبا از دوش افتاد، و ناتوان در زیر پا ماند.

(4)و مسرت مردم از بیعت خود بحدّی رسید که کوچکها از آن شاد شدند، و پیران با پای لرزان به سوی آن حرکت کردند.

(5)و بیماران خود را به سوی آن کشیدند، و دختران جوان برای آن از خانه­ها بیرون شدند.