پيروز نشد آن كس كه گناه بر او چيرگى يافت، و آن كس كه با بدى پيروز شد شكست خورده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترغيب به جهاد ( خطبه شماره 118 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

118.وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ وَ قَدْ جَمَعَ النّاسَ وَ حَضَّهُمْ عَلى الْجِهادِ فَسَكَتُوا مَلِيّاً، فَقالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: ما بالُكُمْ؟ اَمُخْرَسُونَ اَنْتُمْ؟ فَقال قَوْمٌ مِنْهُمْ: يا اَميرَالْمُؤْمِنينَ، اِنْ سِرْتَ سِرْنا مَعَكَ.فَقالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:

  1. ما بالُكُمْ؟ لا سُدِّدْتُمْ لِرُشْد، وَ لا هُديتُمْ لِقَصْد! اَ
  2. فى مِثْلِ هذا يَنْبَغى لى اَنْ اَخْرُجَ؟
  3. اِنَّما يَخْرُجُ فى مِثْلِ هذا رَجُلٌ مِمَّنْ اَرْضاهُ مِنْ شُجْعانِكُمْ وَ ذَوى بَأْسِكُمْ، وَلا يَنْبَغى لى اَنْ اَدَعَ الْجُنْدَ
  4. وَالْمِصْرَ وَ بَيْتَ الْمالِ وَ جِبايَةَ الاَْرْضِ وَالْقَضاءَ بَيْنَ الْمُسْلِمينَ وَالنَّظَرَ فى حُقُوقِ الْمُطالِبينَ،
  5. ثُمَّ اَخْرُجَ فى كَتيبَة اَتْبَعُ اُخْرى،
  6. اَتَقَلْقَلُ تَقَلْقُلَ الْقِدْحِ فِى الْجَفيرِ الْفارِغِ.
  7. وَ اِنَّما اَنَا قُطْبُ الرَّحى تَدُورُ عَلَىَّ وَ اَنَا بِمَكانى،
  8. فَاِذا فارَقْتُهُ اسْتَحارَمَدارُها، وَاضْطَرَبَ ثِفالُها.
  9. هذا لَعَمْرُ اللّهِ الرَّأْىُ السُّوءُ.
  10. وَ اللّهِ لَوْلا رَجائِى الشَّهادَةَ عِنْدَ لِقائِى الْعَدُوَّ ـ لَوْ قَدْ حُمَّ لى لِقاؤُهُ ـ
  11. لَقَرَّبْتُ رِكابى، ثُمَّ شَخَصْتُ عَنْكُمْ، فَلا اَطْلُبُكُمْ مَا اخْتَلَفَ جَنُوبٌ وَ شَمالٌ
  12. طَعّانينَ عَيّابينَ حَيّادينَ رَوّاغينَ. اِنَّهُ لا غَناءَ فى كَثْرَةِ عَدَدِكُمْ مَعَ قِلَّةِ اجْتِماعِ قُلُوبِكُمْ.
  13.  لَقَدْ حَمَلْتُكُمْ عَلَى الطَّريقِ الْواضِحِ، الَّتى لايَهْلِكُ عَلَيْها اِلاّ هالِكٌ.
  14. مَنِ اسْتَقامَ فَاِلَى الْجَنَّةِ، وَ مَنْ زَلَّ فَاِلَى النّارِ.

متن فارسی

از سخنان آن حضرت است زمانى که مردم را جمع نمود و آنان را به جهاد ترغیب فرمود و آنان ساعتى خاموش ماندند، حضرت فرمود: شما را چه شده؟ مگر لال هستید؟ عده اى گفتند: یا امیرالمؤمنین اگر شما حرکت کنید ما هم حرکت مى کنیم ،فـرمـود :

  1. شما را چه شده؟ موفق به قرار گرفتن در مسیر رشد نگردید، و به صراط مستقیم راه نیابید!
  2.  آیا در چنین موقعیّتى سزاوار است من به جبهه جنگ روم؟
  3.  در این وقت باید مردى از شما که من از شجاعتش راضى بوده و جنگاور باشد به میدان جهاد رود، و سزاوار نیست که من ارتش
  4. و شهر و بیت المال و جمع کردن مالیات زمین و داورى بین مسلمانان و رسیدگى به حقوق طالبان حق را رها کرده،
  5. با لشکرى به دنبال لشکرى دیگر (که قبلاً فرستاده ام) بیرون روم،
  6. آن گاه مانند تیرى که در جعبه خالى حرکت و صدا مى کند در حرکت و اضطراب باشم.
  7.  من چون محور آسیا هستم که آسیا دور من مى گردد و من به جاى خود ثابتم،
  8. و چون از جاى خود جدا شوم آسیا از مدار خود خارج مى شود و همه امور به هم مى ریزد.
  9. به خدا قسم این بیرون آمدن من (که رأى شماست) رأى بد و ناپسندى است.
  10. به خدا سوگند اگر به وقت برخورد با دشمن ـ اگر برخوردش مقدر باشد ـ امید شهادت نداشتم بر مرکب خود قرار مى گرفتم،
  11. و از شما جدا مى شدم، و تا زمانى که باد جنوب و شمال مى وزد بودن با شما را طلب نمى کردم.
  12. شما مردمى طعنه زن، عیبجو، روگردان از حق و مکّار و حیله گرید. در کثرت عددتان با کمى اتفاق دلهایتان سودى نیست.
  13. من شما را به راه روشن راهنمایى کردم، آن راهى که در آن جز هلاک شده گمراه هلاک نمى شود.
  14.  آن که بر آن راه استقامت ورزد به جانب بهشت مى رود، و هر که بلغزد راهش به سوى آتش است.
قبلی بعدی