متن عربی

48 .و من كتاب له (علیه السلام)  إلى معاوية

(1)فَإِنَّ الْبَغْيَ وَ الزُّورَ يُوتِغَانِ الْمَرْءَ فِي دِينِهِ وَ دُنْيَاهُ

(2)وَ يُبْدِيَانِ خَلَلَهُ عِنْدَ مَنْ يَعِيبُهُ

(3)وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّكَ غَيْرُ مُدْرِكٍ مَا قُضِيَ فَوَاتُهُ

(4)وَ قَدْ رَامَ أَقْوَامٌ أَمْراً بِغَيْرِ الْحَقِّ فَتَأَلَّوْا عَلَى اللَّهِ فَأَكْذَبَهُمْ

(5) فَاحْذَرْ يَوْماً يَغْتَبِطُ فِيهِ مَنْ أَحْمَدَ عَاقِبَةَ عَمَلِهِ

(6)وَ يَنْدَمُ مَنْ أَمْكَنَ الشَّيْطَانَ مِنْ قِيَادِهِ فَلَمْ يُجَاذِبْهُ

(7)وَ قَدْ دَعَوْتَنَا إِلَى حُكْمِ الْقُرْآنِ وَ لَسْتَ مِنْ أَهْلِهِ

(8)وَ لَسْنَا إِيَّاكَ أَجَبْنَا وَ لَكِنَّا أَجَبْنَا الْقُرْآنَ فِي حُكْمِهِ وَ السَّلَامُ‏.

متن فارسی

 از نامه های آن حضرت است به معاویه.

(1)پس ستمگری و دروغگویی بر دین و دنیای مرد فساد و تباهی می آورد.

(2)و نقصان و عیبهای او را آشکار می سازند  نزد کسی که از اوعیب می گیرد.

(3)و تو خود میدانی که نمی توانی درک و جبران کنی آنچه را که فوت آن مقدّر شده است.

(4)و گروههایی بطور ناحق رسیدن به امری را قصد کردند(گروهی خواستند بطور ناحق به کاری و مقامی برسند) پس آیات و احکام الهی را به هدف خود تأویل کردند پس خدا آنها را تکذیب کرد(دروغ آنها را ثابت و ظاهر کرد).

(5)پس حذر کن از روزی که از عاقبت و نتیجه عمل خود خوشنود می شود و غبطه برد هرکس که خوب رفتار نموده است.

(6)و پشیمان می شود کسی که زمام خو را در اختیار شیطان قرار داده و در مقابل او مقاومت نکرده است.

(7)ما را به حکومت قرآن دعوت کردی در صورتی که تو اهل قرآن نیستی.

(8)ما ترا قبول و اجابت نکردیم، بلکه حکم و حکمیت قرآن را اجابت کردیم- والسلام.